Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17814 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17872 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 7 - 2013/281592MAHKEMESİ : Bandırma 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 12/05/2011NUMARASI : 2011/47 (E) ve 2011/320 (K)SUÇ : 5607 sayılı Yasa'ya aykırılıkYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;l.Uyap kayıtlarında yapılan incelemeye göre, sanık G.. T.. hakkında Bandırma 1.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2011/126-318 esas ve karar sayılı dosyasında, 07/01/2011 suç tarihli benzer eylem nedeniyle 15.02.2011 tarihinde iddianame tanzim edildiği gözetilerek, sanığın eylemlerinin aynı suç işleme icrası kapsamında kalıp kalmadığı, aralarında hukuki kesinti olup olmadığı ve TCK'nın 43/1 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi bakımından, anılan dosyanın derdest olması halinde birleştirilmesi, karara bağlanıp kesinleşmiş olması halinde ise dosyaların getirtilip incelenerek ilgili belge örneklerinin dosya arasına konulmasından sonra tüm delilleri birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,2. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle sanığın eyleminin 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa'nın 8/4.fıkrası kapsamında kaldığı düşünülmeden 5607 sayılı Yasa'ya muhalefetten yazılı şekilde hüküm kurulması,3.Açılan davanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi'nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücreti hükmedilmesi,4.TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,5.Sanığa verilen adli para cezasının 4 eşit taksitle tahsiline karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK.nun 52/4.maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının belirtilmemesi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca, cezada kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 30.10.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.