Tebliğname No : K.Y.B. - 2013/3844304926 sayılı Kaçakçılık Kanunu’na muhalefet suçundan sanık A.. B..’in 3.000 Türk lirası ve 80 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/06/2008 tarihli ve 2007/620 esas, 2008/779 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün söz konusu para cezasını süresi içerisinde ödemediğinden bahisle para cezasının hapse çevrilmesine ilişkin Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 14/08/2013 tarihli ve 2013/2-2936 ilamat sayılı kararını müteakip, hükümlünün 31/01/2013 tarihli ve 28545 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6411 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un geçici 1. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen 105/A-1 maddesinde düzenlenen denetimli serbestlik hükümlerinden yararlandırılması talebinin kabulüne, hükümlünün koşullu salıverme tarihi olan 19/12/2013 tarihine kadar olan cezasının geriye kalan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Gaziantep İnfaz Hakimliğinin 11/09/2013 tarihli ve 2013/2642 esas, 2013/2625 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2013 tarihli ve 2013/1100 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 25/11/2013 gün ve 71544 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/12/2013 gün ve KYB. 2013/384430 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu. Mezkür ihbarnamede;11/04/2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6291 sayılı Kanun ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'a eklenen 105/A maddesinde,"1) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla; a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren, b) Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan, koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi halli hükümlülerin talebi halinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hakimi tarafından karar verilebilir. 2) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi halli hükümlüler, açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarının oluşmasından itibaren en az altı aylık sürenin geçmiş olması durumunda, diğer şartları da taşımaları halinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler. 3) Yukarıdaki fıkralarda düzenlenen infaz usulünden; a) Sıfır-altı yaş grubunda çocuğu bulunan ve koşullu salıverilmesine iki yıl veya daha az süre kalan kadın hükümlüler, b) Maruz kaldıkları ağır bir hastalık, sakatlık veya kocama nedeniyle hayatlarını yalnız idame ettiremeyen ve koşullu salıverilmesine üç yıl veya daha az süre kalan hükümlüler, diğer şartları da taşımaları hâlinde yararlanabilirler. Ağır hastalık, sakatlık veya kocama hâli, Adlî Tıp Kurumundan alınan veya Adalet Bakanlığınca belirlenen tam teşekküllü hastanelerin sağlık kurullarınca düzenlenip Adlî Tıp Kurumunca onaylanan bir raporla belgelendirilmelidir. 4) Adli para cezasının ödenmemesi nedeniyle, cezası hapse çevrilen hükümlülerin yukarıdaki fıkralardaki infaz usulünden yararlanmalarında, hak ederek tahliye tarihi esas alınır.”, 31/01/2013 tarihli ve 28545 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6411 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 13. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 4. maddeye göre; (1) Bu Kanunun 105/A maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre şartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine ilişkin şart 31/12/2015 tarihine kadar uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler uyarınca, adlî para cezasının ödenmemesi nedeniyle cezası hapse çevrilen hükümlülerin yukarıda belirtilen infaz usulünden yararlandırılmalarında hak ederek tahliye tarihinin esas alınması gerektiği gözetilmeden itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2013 gün ve 2013/1100 değişik iş sayılı kararının CMK.nın 309. Maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 11/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.