Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 15915 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19028 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 7 - 2012/166899MAHKEMESİ : Reyhanlı 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 20/01/2012NUMARASI : 2011/531 (E) ve 2012/67 (K)SUÇ : KaçakçılıkYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;1- Sanıkların sabıkasında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının davayı sona erdiren nihai hüküm niteliğinde bir karar olmadığı cihetle, soruşturma aşamasında da, davaya konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı miktarının ne kadar olduğunu öğrendikleri taktirde ödemek istediklerini beyan eden sanıklara "eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı” olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanununun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, kesinleşmiş bir mahkumiyet olarak değerlendirilmesine imkan bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin adli sicil kaydına dayanılarak yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,Kabule göre de;2- Sanıklar hakkında hüküm fıkrasında daha öncesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinden bahisle CMK'nun 231. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği halde hükmün gerekçe kısmında kurum zararını karşılamadıklarından ve karşılamayacakları anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği ifade edilmek suretiyle kararda çelişkiye düşülmesi,3 - Sanıklar hakkında uzun süreli ve erteli 1 yıl 8 ay hapis cezası verildiği halde 5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,4- Hükümden önce 01/03/2008 gün ve 26803 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5.maddesi ile yapılan değişiklikle, 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde "adli para cezasının ödenmeyen kısmının hapse çevrilmesine" karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.