MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : 1163 sayılı yasaya muhalefetHÜKÜM : HükümlülükYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;Mahkemenin 20/12/2006 tarih ve 2006/16 Esas-2006/502 Karar sayılı hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleştiği, daha sonra Yüksek Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine, anılan hükmün Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 13/02/2008 gün ve 2007/13597- 2008/1457 sayılı kararı ile kanun yararına bozulmasına karar verildiği, Dairenin kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/04/2008 gün ve 2008/7-80 Esas, 2008/93 sayılı kararı ile kabul edilerek dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 17/10/2011 tarih ve 2008/12759-2011/17718 sayılı kararı ile Mahkemenin 20/12/2006 tarih ve 2006/16-502 sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK.nun 309/4-d maddesi uyarınca bozulmasına ve sanığın ceza müddeti kadar ikamet ettiği yerde kahvehaneye gitmekten yasaklanmasına hükmedilmek suretiyle işin kesin bir biçimde sonuçlandırıldığı, böylece 5271 sayılı CMK.nun 309/4-d maddesi gereğince yerel mahkemece yeniden yargılama ve hüküm kurulması olanağının bulunmadığı cihetle, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 17/10/2011 tarihli kararı sonrası yerel mahkemece verilen 04/04/2012 tarih ve 2012/158-301 sayılı kararın hukuki değere haiz olmadığı anlaşıldığından, vaki istem üzerine temyiz incelemesi yapılarak bir karar verilmesi mümkün olmaması sebebiyle dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/07/2014 günü oybirliğiyle karar verildi.