MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefetHÜKÜM : Hükümlülük, müsadereYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;1- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK'nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi,2- Dava konusu kaçak telefonların 5607 sayılı yasanın 13/1 maddesi delaletiyle TCK’nın 54. maddesi gereğince müsaderesi gerekirken doğrudan TCK’nın 54/(1) maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca,1- Hükümden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtildiği "Yasal ihtarlara rağmen ödenmeyen adlî para cezasının TCK’un 52(4) maddesi uyarınca HAPSE ÇEVRİLMESİNE” fıkrasının ile sonra gelen fıkradan "ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği” ifadesinin çıkarılması, 2- Hükmün, telefonların müsaderesine ilişkin fıkrasına "cep telefonlarının” ifadesinden sonra gelmek üzere “5607 sayılı Yasa'nın 13/1 maddesi yollamasıyla” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.