MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : 5015 sayılı Kanuna MuhalefetHÜKÜM : BeraatYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; Yokluklarında verilen mahkumiyet kararını temyiz etmeyen sanıklar ... ve ...'e kararın sanıkların dosya kapsamına göre bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında bildirilen adresine tebliğ edilmesi, bu adrese çıkartılacak tebligatın bila-tebliğ iade edilmesi halinde ise 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasa'nın 21/2.maddesi uyarınca MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken,Sanık ...'nin yakalama üzerine alınan savunmasında adres bildirmediği, ancak dosya kapsamına göre sorgu tutanağında ve kolluk ifadesinde bildirdiği adrese tebliğ yapılması gerekirken sanık tarafından bildirilmeyen bir adrese Tebligat Kanunu 21.madde hükümlerine göre tebliğ yapıldığı,Sanık ...'in savunmasında bildirdiği adresten farklı bir adrese tebliğ yapılıp, iade olması üzerine mernis adresine Tebligat Kanunu 21.madde hükümlerine göre tebliğ yapıldığı, buna göre sanıklara yapılan tebligatların geçerli sayılamayacağı cihetle, gıyabi kararın, anılan sanıklara Tebligat Kanununa uygun olarak tebliğ edilmesi, hükmü temyiz etmeleri halinde temyiz dilekçesi eklendikten ve bu temyize ilişkin ek tebliğname de düzenlendikten sonra Dairemize iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 23.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.