Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9843 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 8057 - Esas Yıl 2016





Mahkemesi :İş MahkemesiDava Türü : AlacakYARGITAY İLAMITaraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 03.05.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı ... vekili Av.... ile karşı taraftan davacı ... vekili Av....geldi. Gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde Mart 2011-14.11.2014 tarihleri arasında hem imalat bölümünde hem de servis şoförü olarak haftalık 350,00 TL net ücretle, Ramazan Bayramının ilk iki günü dışındaki ulusal bayram ve genel tatil günleri dahil olmak üzere haftanın 6 günü 09.00/22.00, Pazar günü ise 13.00/22.00 saatleri arasında kesintisiz çalıştığını, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve ücretinin de ödenmediğini, davalının maliyeti düşürebilmek adına kendisine çiftçi sigortası yapmayı teklif ettiğini, bu isteğinin müvekkili tarafından kabul edilmediğini, bunun üzerine davalının hiçbir açıklamada bulunmadan ve haklı bir sebep olmaksızın müvekkilinin iş akdini feshettiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının müvekkilinin eşinin yakın arkadaşı olduğunu, 01.11.2011 tarihinde işe girdiğini bilahare kendi isteğiyle 14.09.2012 tarihinde işten ayrıldığını, davacının alkollü olarak araç kullanırken 22.08.2012 tarihinde kaza yaptığını, tedavisi bitince kendi isteğiyle işten ayrıldığını, müvekkilinin eşinin ricasını kıramayıp davacıyı 02.11.2012 tarihinde yeniden işe başlattığını, davacının şoför olarak 09.00/18.00 saatleri arasında çalıştığını, Pazar günü ve milli bayramlarda çalışmadığını, sadece kurban bayramında ilk 2 gün çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı nedenlerle feshedildiğini beyanla davanın reddini istemiştir.Mahkemece iş sözleşmesinin feshinin haklı nedene dayanmadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, fazla mesai yaptığı, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı gerekçesi ile bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanlarına göre, davacının haftada 7 gün 09.00-18.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile 56 saat çalıştığı, ayrıca haftada 3x4=12 saat daha çalıştığı ve 7 inci günden hafta tatili için hesaplama yapılacak olan 7,5 saatin çıkarılması ve kalanının eklenmesi ile halinde haftalık 15,5 saat fazla mesai yaptığı; tüm hafta tatilleri ile ramazan bayramlarında iki gün dışındaki genel tatil ve milli bayram günlerinde çalıştığı kabul edilerek alacaklar hesaplanmıştır. İddialarını ancak kendisi ile aynı dönemde birlikte çalışan tanık beyanları ile ispat etmek durumunda olan davacının dinlettiği tanıklarından ... davacı ile 2014 yılında Ocak-Haziran ayları arasında; diğer tanık Hasret Masina 2010 yılının 7 inci ayından itibaren 10 ay birlikte çalışmıştır. Bu itibarla davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştığı süreler ile sınırlı olmak üzere fazla mesai ücreti şimdiki gibi hesaplanmalıdır. Ancak davacının 09.00-18.00 saatlerinden daha fazla yani 11 saatin üstünde çalıştığı günler bakımından ara dinlenme süresi 1,5 saat olarak alınmalıdır. Diğer hesap döneminde ise, davacının davalı tanığı ....'in beyanında belirttiği çalışma saatleri arasında haftada 6 gün çalıştığı kabul edilmeli, yine 09.00-18.00 saatlerinden daha fazla 11 saatin üstünde çalıştığı günlerde ara dinlenme 1,5 saat olarak mahsup edilmelidir.Hafta tatili ücreti bakımından, davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları süre ile sınırlı olmak üzere hafta tatili ücreti hesaplanmalıdır. Diğer hesap döneminde ise, davalı tanığı ...'in beyanına göre haftada 6 gün çalışan davacının hafta tatili ücreti talebi reddedilmelidir.Milli bayram ve genel tatil çalışma ücreti, davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları süre ile sınırlı olmak üzere şimdiki gibi kabul edilmeli; diğer hesap döneminde ise, davacının davalı tanığı Hasan Yeşil'in beyan ettiği üzere dini bayramlar dışındaki tatillerde çalıştığından dini bayramlar dışında kalan genel tatil ve milli bayram günleri için alacak hesabı yapılmalıdır. Bu konuda gerekirse ek hesap raporu alınarak belirlenecek alacaklar takdiri indirim yapılarak hüküm altına alınmalıdır. O halde davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 03.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.