Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 967 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20007 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Antalya 3. İş MahkemesiTarihi : 17/05/2013Numarası : 2011/315-2013/206 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, iş sözleşmesini fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının iddialarının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının aylık ücretinin 550,00 TL olduğunu, davacıya aylık ücretinin üzerinde yapılan ödemelerin fazla çalışma ücreti olduğunu, davacının fazla mesai alacağı olmadığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini haklı gerekçe göstererek feshettiği, davalı işverenin hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ödendiğini veya çalışılmadığını ispat edemediği, bu nedenle davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı işverence dosyaya ibraz edilen 01.04.2011 tarihli bordroda davacıya 584,66 TL brüt fazla çalışma alacağı tahakkuk ettirildiği görülmektedir. Bu paranın ödenip ödenmediği araştırılarak ödenmiş ise 2011 yılı Nisan ayının hesaplama dışı bırakılması gerekir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır. 3-Davacının 08.03.2011, 07.04.2011, 19.04.2011 tarihlerinde işe gelmediği, 31.05.2010 tarihinde saat 16.05’te işyerini terk ettiği, ibraz edilen imza föylerinde 30.03.2011 öğleden sonra, 31.03.2011’tüm gün, 01.04.2011’de yarım gün, 05.04.2011’de yarım gün, 17.04.2011’de yarım gün izinli olduğu, 28.11.2011 ve 29.11.2010’da işe gelmediği görülmektedir. Bu belgelerin fazla mesai ücretinin hesaplanması sırasında gözetilmesi gerekir. Ayrıca işyerinde 2 vardiya uygulanmakta olup vardiya saatleri değişmektedir. Fazla çalışma alacağının haftalık olarak hesaplanması gerekir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışması 2 vardiyadaki çalışma süresi toplanarak ortalaması alınmıştır. Mahkemece bilirkişiden ek rapor alınarak davacının fazla çalışmasının haftalık olarak değerlendirilmesi ve yukarıda belirtilen işyeri kayıtlarının dikkate alınması gerekmektedir. Hatalı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 4-Davacı vekili tarafından ıslah dilekçesinde ıslah edilen alacaklara yasal faiz uygulanması talep edilmiştir. HMK.’nın 26.maddesine göre Hakim taleple bağlıdır. Davacının ıslah dilekçesindeki talebinin dikkate alınmaması hatalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.