Mahkemesi : Samsun 2. İş MahkemesiTarihi : 26/03/2013Numarası : 2013/141-2013/165 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, 04/11/1999-25/09/2006 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve ücret alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davalı şirketin 14/09/2006 tarihinde Hasan Ayan şahıs şirketini devralarak kurulduğunu, H.. A.. işyerinin ise 04/01/2003 tarihinde kurulduğunu, davacının bu tarihten öncesine ait talep hakkı olmadığını, davacının işine sebepsiz gelmediğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının çalıştığı tespit edilen ve kuruma eksik bildirilen hizmet süreleri de dikkate alınarak 09/01/2003-26/09/2006 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin işverence ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının, dava konusu alacaklarını talep ettiği döneme ilişkin olarak taraflar arasında hizmet tespiti davası olduğu, mahkemece hizmet tespitine karar verilen dönem de dahil edilerek davacının alacaklarının hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Taraflar arasında görülen hizmet tespitine dair Samsun 2.İş Mahkemesinin 2012/595-2013/164 E.K. sayılı kararının Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 2013/12874-2014/3374 E.K. sayılı kararı ile eksik inceleme nedeniyle bozulduğu kayıtlardan tespit edilmektedir. Mahkemece hizmet tespiti kararının kesinleşmesi beklenerek sonucuna göre davacının alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.