Mahkemesi : Amasya İş MahkemesiTarihi : 23/01/2013Numarası : 2009/218-2013/7 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işverenin iş akdini haksız olarak, sebep göstermeden ve ihbar öneli tanımaksızın feshettiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı, dava dilekçesine karşı süresinde cevap dilekçesi sunmamış; bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde ise davacının kendi isteği ile işyerinden ayrıldığını fazla mesai hesabında yılın 12 ayında da çalıştığının kabulü ile yapılan hesaplamanın hatalı olduğunu, yaz ve sömestr tatillerinde fazla mesainin söz konusu olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davalı işverenin iş akdinin tazminat gerektirmeyecek şekilde sona erdiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı tarafın dava konusu yaptığı alacaklar; bilirkişi raporunda "brüt" olarak hesaplanmış olmasına karşın mahkemece alacak miktarlarının "net" olduğu belirtilerek hüküm altına alınması hatalı olmuştur. 3-Davacının, davalı işveren nezdinde çalıştığı süre boyunca hak kazandığı yıllık izin gün sayısı 122 gün olmasına karşın 130 gün üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar ile alacağın hüküm altına alınması isabetsizdir. 4-Davacının çalıştığı işyeri eğitim ve öğretim kurumu olup bu işyerinde davacının yaptığı iş de dikkate alınarak sömestr tatilinde 15 gün ve yaz tatili boyunca fazla mesai yapılmasını gerektirecek bir çalışması bulunmadığı halde bugünler için de diğer dönemlerde olduğu gibi haftalık 9 saat fazla mesai yapıldığının kabulü ile sonuca gidilmiş olması doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.