Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 867 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 15260 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Antalya 1. İş MahkemesiTarihi : 21/04/2014Numarası : 2007/316-2014/164 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2.Davacı vekili, davacının 01/04/1991-27/08/2004 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin şirketin parasını alıp işten ayrılan bir işçi ile irtibatlandırılarak işveren tarafından haksız feshedildiğini, ceza dosyasında hakkında beraat kararı verildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ücret ve kötüniyet tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davacının şirketin paralarını zimmetine geçirdiğine dair ceza dosyasında kesin delil elde edilemediğinden beraatine karar verildiği, feshin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesi 2004/1015 E. sayılı dosyasında davacı hakkında delil yetersizliğinden beraat kararı verilmiştir. Davacının üzerine atılı suçu işlemediğinden değil delil yetersizliğinden beraat kararı verildiğinden 818 sayılı Borçlar Kanunu 53. maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 74. madde) gereği ceza hakiminin beraat kararının hukuk hakimini bağlamayacağı açıktır. Mahkemece, iki mali müşavir ve bir hukukçu bilirkişi aracılığı ile ceza dosyası da getirilerek şirket paralarının zimmete geçirilmesinde davacının kusuru olup olmadığı belirlenerek çıkacak sonuca göre kıdem ve ihbar tazminatı hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.