Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7866 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6740 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :İş MahkemesiDava Türü : AlacakTaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı, davalı işyerinde 2001 yılında kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademelerinin tespiti ile yeni derece ve kademeleri dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı alacağının ödetilmesini istemiştir. Davalı ..., davacıya söz konusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının derece kademe tespitinin doğru yapılıp yapılmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.-Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 11 yıl 122 gün çalışmasının bulunduğunu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda bir derece ve her yıl bir kademe alacağını, davacının eklenmesi gereken derece ve kademesinin 6/11 olduğunu, bunun 14.11.2011 tarihi itibariyle olması gereken derece ve kademesinin 16/23 olarak tespiti gerektiği belirtilerek zamanaşımı savunmasına göre dava tarihinden geriye doğru 5 yıl için alacak hesabı yapılmıştır. Davacının işyerinde uygulanan TİS gereği olarak tam bir yıl çalışmasının karşılığı 1 kademe, 2 yıl çalışmasının karşılığı da 1 derecedir. Davacının pozisyonunun atölye usta yardımcısı olması nedeniyle TİS hükümleri gereği pozisyon derecesinin üst sınırı 01.03.2012 tarihine kadar “12” derece olarak belirlenmiştir. Davacı Kasım 2011 tarihinde emekli olmuştur. Bu nedenle en son 12. derecede kalması gerekirken bilirkişi tarafından 2007 yılında “14” derecede olduğunun kabulü ile derece ve kademesini yıllara göre arttırması nedeniyle tüm hesaplamalar hatalı olup ve hatalı raporun hükme esas alınması da isabetsizdir. Yapılacak iş, öncelikle eklenecek derece - kademe tespitinin, pozisyonun üst derece sınırı dikkate alınarak ilk intibakından itibaren yapılması ve alacaklarında buna göre hesaplanmasından ibarettir.O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.