Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 777 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18019 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Fatsa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 21/03/2013Numarası : 2011/700-2013/143 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücretinin tahsilini talep etmiştir. Davalı, davacının davasını yetkisiz mahkemede açması nedeniyle yetki itirazında bulunduğunu, ayrıca davacının hak ve alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar karar verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5 inci maddesi uyarınca, iş mahkemelerinde açılacak her dava, açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikametgâhı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi, işçinin işini yaptığı yer mahkemesinde de bakılabilir. Bunlara aykırı sözleşme geçerli değildir. İş mahkemesinin görevi kapsamında bulunan bir dava, dava tarihinde davalının ikametgâhının bulunduğu veya işçinin işini yaptığı yerdeki iş mahkemesi veya iş davalarına bakmakla görevli asliye hukuk mahkemesinde açılmalıdır. Türk Medeni Kanunu'nun 19 uncu maddesi uyarınca, gerçek kişi yönünden yerleşim yeri, sürekli kalma niyetiyle oturulan yerdir. Gerçek kişi işverenin başka bir yerde yerleşmek niyetiyle oturduğu kanıtlanmadığı takdirde, kural olarak nüfusta kayıtlı olduğu yerin ikametgâh olarak kabulü gerekir. Aynı Yasanın 49 uncu maddesi gereğince, tüzel kişinin yerleşim yeri, kuruluş belgesinde başka bir hüküm bulunmadıkça, işlerinin yönetildiği yerdir. Yetkili mahkemenin belirlenmesinde önemli olan işin yapıldığı işyeri tanımına, 5521 sayılı Yasada yer verilmemiştir. İşyeri, 4857 sayılı İş Kanununun 2 nci maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre, işveren tarafından mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan unsurlar ile işçinin birlikte örgütlendiği birime işyeri denir. İşverenin işyerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen yerler (işyerine bağlı yerler) ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçlar da işyerinden sayılır. İşyeri, işyerine bağlı yerler, eklentiler ve araçlar ile oluşturulan iş organizasyonu kapsamında bir bütündür. Bir yer, ancak işin niteliği ve yürütümü bakımından işyerine bağlı bulunmaktaysa, o işyerinden sayılacaktır. İş veya toplu iş sözleşmesinin taraflarının, davalının yerleşim yeri ve işin yapıldığı yer dışındaki bir mahkemenin yetkili olduğuna dair düzenleme yapmaları, 5521 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin emredici nitelikteki son cümlesi gereğince geçersizdir. İş mahkemesinin yetkisi kamu düzeni ile ilgili olduğundan, davalı tarafça süresinde yetki itirazı yapılmamış olsa bile, mahkeme tarafından bu husus kendiliğinden göz önünde bulundurulmalıdır. Bir başka anlatımla hakim, davanın her aşamasında yetki itirazını dikkate alabileceği gibi, kendisi de res'en yetkisizlik kararı verebilir. Somut olayda, davalı şirketin adresi gerek dava dilekçesinde davacı yanca gerekse dosyaya sunulan vekaletnamede “M... Beldesi, Perşembe/ORDU” olarak belirtilmiş, dava dosyasında mevcut sigortalı işyeri tescil bilgileri, davacı tarafından davalı tarafa keşide edilen Fatsa 2. Noterliği 08/08/2011 tarih ve 5357 yevmiye no'lu ihtarnamede ve davalı tarafından davacı tarafa keşide edilen Fatsa 1. Noterliği 16/08/2011 tarihli ihtarnamelerde işyerinin adresi “M.. Beldesi, D..ı Mah., D...S... 3/3 Perşembe/ORDU” olarak gösterilmiştir. İşin yapıldığı yerin Medreseönü Beldesi, Perşembe/ORDU ve davalı işverenin ikametgahının Perşembe İlçesi olmasına rağmen dava Fatsa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde (İş Mahkemesi Sıfatıyla) görülmüştür. Yetki kamu düzenine ilişkin olup, yetkili mahkemenin yukarıdaki ilke kararları doğrultusunda belirlenerek yetkisizlik kararı verilmesi gerekirken mahkemece işin esası hakkında karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 22.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.