Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7185 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24797 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Karabük İş MahkemesiTarihi : 29/08/2013Numarası : 2011/385-2013/191 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, 1993-30.03.2011 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, sigortada giriş çıkış yapıldığını, bu dönemlerde kıdem tazminatı ödemeleri de yapıldığını, sözleşmenin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacı kesintisiz çalıştığını iddia etmiştir. Bilirkişi de davacı iddiası yönünde 16 yıl 5 ay 19 gün hizmet bulunduğunu kabul ederek hesaplamaları yapmıştır. Sigortadan gelen yazıya göre 2004 yılı öncesi kayıtlar imha edildiğinden hizmet süresi ancak 2004 yılı sonrası için gönderilmiştir. Bu durumda davacının kesintisiz çalışıp çalışmadığı dosya kapsamı ve tanık beyanlarına göre değerlendirilecektir. Davacı tanığı T.. K.., 1993-2003 yılları arasında çalışmış olup, haddehanenin zaman zaman duruşa geçse de torna bölümünün sürekli olarak çalıştığını; davacı tanığı T.. Y.., davalı iş yerinde 1990-2006 yılları arasında çalıştığını, davacının torna bölümünde haddehanenin ara sıra duruşa geçtiğini, duruşa geçtiği süreler hariç sürekli olarak çalıştığını; davalı tanığı K.. Ö.. ise, 1992 yılından 2012 yılının Mart ayına kadar satış ve sevkiyat bölümünde çalıştığını, davacının atölye bölümünde çalıştığını önceden kış sezonunda ara sıra üretime ara verildiğini, bazı işçilerin bu dönemlerde çalışmadıklarını, davacının bu dönemlerde çalışmaya ara verip vermediğini bilmediğini, bu dönemlerde çalışan işçilerin olduğunu beyan etmiştir. 1994-1998 arası çalıştığı ve kıdem tazminatı ödenmediğine dair davacıya yemin teklif edilmiş ve yemin etmiştir. İşyeri kayıtlarına göre: 01.07.1998-31.12.1998 döneminde revizyon nedeniyle ara verildiği ve kıdem tazminatı ödendiği görülmüştür. 01.02.1999-31.12.1999 döneminde kıdem tazminatı ödendiği ibraname alındığı görülmüştür. 14.01.2000-28.12.2001 döneminde revizyon nedeniyle ara verildiği kıdem tazminatı ödendiği görülmüştür. 21.01.2012-25.06.2003 döneminde kıdem tazminatı ödendiği ibraname alındığı davacının ihtirazi kayıt koyduğu görülmüştür. 03.12.2003-27.02.2008 döneminde ücretsiz izine çıkarıldığı, kıdem tazminatı ödendiği ibraname alındığı görülmüştür. 04.03.2008-30.03.2011 döneminde ücretsiz izine çıkarıldığı, kıdem tazminatı ödendiği ibraname alındığı görülmüştür. Dosya kapsamından davacı ve davalı tanık beyanlarının kendi imzasını taşıyan kıdem ödemeleri ve ibranamelerle örtüşen beyanları karşısında kesintisiz çalıştığını ispatlayamamıştır. Davacının 1994-1998 çalışma dönemi tasfiye edilmeyip, aynı işverene bağlı aralıklı çalışmaların bütün olarak esas alınması gerektiğinden, tam bir ödemeden söz edilemez. Bu nedenle diğer dönemlerde yapılan ödemeler avans niteliğindedir. Davacının aralıklı olarak çalıştığı dikkate alınmadan aralıksız çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 01.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.