Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6654 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24255 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Antalya 3. İş MahkemesiTarihi : 20/08/2013Numarası : 2013/115-2013/323 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, 14.01.2013 tarihine kadar çalışıp emekli olduğunu,dilekçe ekinde sundukları 27.12.2012 tarihli belgeden de anlaşılacağı üzere mevsimlik işçi statüsünde iken kazandıkları yıllık ücretli izin hakkının davalı kurumca hesaplandığını ancak bedellerinin ödenmediğini belirterek yıllık izin alacağının tahsilini istemiştir. Davalı vekili ; davacının 02.02.2001 tarihinde kadroya alındığını ve 2001 yılı sonrasında tüm yıllık izinlerini kullandığını bu halde izin alacağı bulunmadığını öne sürerek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece davanın kısman kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacının ücretli yıllık izin hakkının bulunup bulunmadığı ,var ise miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda; davacı taraf sunduğu hesap ve ıslah dilekçesinde davacının ücret almaya hak kazandığı izin gün sayısının 30 gün olup bu hususun taraflar arasında çekişmesiz olduğunu belirtmiş ve bir takım hesaplamalar yapmıştır. Mahkeme de gerekçeli kararında aynen davacı vekilince dava dilekçesi ekinde ibraz olunan A.. İ.. başlıklı yazısında mevcut listede davacının hizmet süresine göre 30 gün izin hakkının olduğunun resmi yazı ile sabit olduğu ve genel müdürlük makamının onayı ile izin ücretlerinin ödenmesinin uygun görüldüğü, davacı vekilince resmi kurum yazısında belirtilen izin gün sayısına göre davacının izin ücretinin hesaplandığı davanın buna göre ıslah edildiği, hesaplamanın uygun olduğu belirtilmiştir. Dosyada bulunan ve üzerinde “..1999 yılında 330 gün üzerinde görev yapıp halen çalışanların listesi “ başlıklı belgede ise davacı isminin karşısına kazanılan izin hakkının 28 gün olduğu yazılıdır. Mahkemenin davacı açısından kazanılan izin gün sayısının 30 gün olduğuna dair tespitinin dayanağı anlaşılamamaktadır. Mahkemece davacının hak kazandığını ileri sürdüğü yıllık ücretli izin gün sayısı tereddütsüz olarak belirlenmeli ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Mahkemece eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 24.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.