Mahkemesi : Kırıkhan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 30/05/2013Numarası : 2011/126-2013/488 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2.Davacı vekili, davacının 0/04/2004-04/12/2010 tarihleri arasında çalıştığını, sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davacıya ihbar öneli verildiğini ve önellere riayet edildiğini, işin ihale ile alındığını, süresinin belli olduğunu, bu nedenle ihbar tazminatı hakkının bulunmadığını, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacı şoför olduğu için fazla mesai ücretinin mümkün olmadığını, çünkü fazla mesai yapılmasının yasak olduğunu, yıllık izinlerin ve haftalık ücretli izinlerin kullandırıldığını bildirerek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Somut olayda Mahkemece dosyada bulunan ücret bordrolarında fazla çalışma hanesinin bulunduğu ve bordroyu ihtirazi kayıtsız imzalayan davacının fazla çalışma talep edemeyeceği gerekçesi ile fazla çalışma talebinin reddine karar verilmiştir. Dosyada bulunan tüm ücret bordrolarında fazla çalışma karşılığı “0.0” olarak gözükmektedir. Dairemizin ve Yargıtay’ın yerleşmiş içtihatlarına göre fazla çalışma ücreti hanesi “0.0” gösterilmişse işverenin fazla çalışma ücreti ödemediği, aksinin yani fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatlanabileceği kabul edilmektedir. Bu nedenle tanık beyanlarıyla dosyada bulunan bilgi ve belgeler bir değerlendirilmeye tabi tutularak davacının fazla çalışma alacağı olup olmadığı belirlenip çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.