Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6234 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22033 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Adana 2. İş MahkemesiTarihi : 14/05/2013Numarası : 2012/588-2013/190 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, 01.05.2004-10.07.2009 tarihleri arasında tüp ve su dağıtımı işinde çalıştığını, ücretlerin ödenmemesi nedeniyle sözleşmeyi kendisinin feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile yıllık izin, genel tatil ve fazla mesai alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davacının iş akdini haksız olarak feshettiğini ve herhangi bir alacağının bulunmadığını, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Davacı günde 4 saat fazla çalışma yaptığını iddia etmiştir. Tanık dışında ayrıca Adana 1.İş Mahkemesi 2009/567 E., Adana 3. İş Mahkemesi 2009/553 E. sayılı dava dosyasına da delil olarak dayanmıştır. Adana 1.İş Mahkemesi 2009/567 E. sayılı dosyasında dava açan davacının kış mevsiminde 12 yazın 7 saat, Adana 3. İş Mahkemesi 2009/553 E. sayılı dosyada dava açan davacının ise haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Davacı mevcut dosyada irsaliyeli faturalara dayanmıştır. İrsaliyelerde düzenleme saati vardır. Ancak bu saatlere bakıldığında 07:00, 18:38, 07:32, 17:04, 07:23, 17:10, 18:20, 07:39, 18:09, 18:05, 20:03, 17:17, 07:29, 06:29, 08:54, 06:26 ve 07:32 saatleri arasında düzenlendiği görülmektedir. Düzenleme saatlerinden sadece birisinde 20:03 olması tüm dönem bu saatler arasında çalışıldığını göstermez. Davacı iddiaları veya davacı tanık beyanları davacı tarafından sunulan irsaliyelerle örtüşmemektedir. İrsaliyeler bu dosyada alınan davalı tanık beyanlarıyla sabah işe başlama saatleri hariç daha fazla örtüşmektedir. Bu nedenle davacı tanık beyanlarına itibar edilemeyeceği gibi sadece irsaliyelerle sonuca gidilmesi de hatalıdır. Ayrıca her dosyada görevler farklı olmadıkça- farklı çalışma saatlerine ulaşılması da hatalıdır. Mahkemece davacının emsal gösterdiği dosyalar, dava dosyadaki davalı tanık beyanları ve tüm deliller birarada değerlendirilerek fazla çalışma saatlerinin belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.