Mahkemesi : Düzce İş MahkemesiTarihi : 20/06/2013Numarası : 2011/473-2013/542 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde çalışırken, iş akdinin doğum sonrası izinli olması gereken tarihte devamsızlık yaptığı gerekçesiyle haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının doğum sonrası izninin 09.03.2011 tarihinde sona erdiğini, davacının yasal izin süresini de kullandığı kabulü ile 21.3.2011 tarihine kadar beklendiğini, ancak 21 ve 22 Mart 2011 tarihinde geçerli mazereti olmaksızın işe devam etmediği için iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacıya devamsızlık sebebinin sorulmasına dair 30.03.2011 tarihli ihtarnamenin tebliğinin 07.04.2011 tarihi olduğunu ve 3 günlük yasal süre dolmadan 01.04.2011 tarihi itibariyle iş akdinin feshedildiği, bunun haklı fesih olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacının iş akdinin haklı nedenle feshedilip edilmediği konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacının iş akdi davalı tarafından devamsızlık nedeniyle feshedilmiştir. Davacı, devamsızlık tutanaklarının düzenlendiği tarihlerde iş yerine gelip çalıştığını ya da bu tarihlerde raporlu olduğunu ispat edememiştir. Buna ilişkin rapor ve hastane kayıtlarını dosyaya sunmamıştır. Devamsızlık tutanaklarının öncesinde de, işverene fiilen haklı neden olmaksızın iş akdinin feshedildiğini iddia etmemiştir. Davacı tarafın 30.03.2011 tarihli ihtarnameden sonra mazeretini bildirir herhangi bir belge ve delil sunmamış olmasına göre davalının iş akdini haklı nedenle feshettiği sabittir. Ayrıca, her ne kadar mahkemece, iş akdinin ihtarnamenin tebliğinden itibaren mazeret bildirmek için beklenmesi gereken 3 günlük süre dolmadan feshedilmesinin haksız olduğu kabul edilmiş ise de, işten ayrılış bildirgesinin kuruma 11.4.2011 günü verildiği ancak işten çıkış tarihinin devamsızlık yaptığı süre sonu olarak kabul edilmesine göre mahkeme gerekçesi de isabetsizdir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalıya iadesine, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.