Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5855 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26186 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Antalya 3. İş MahkemesiTarihi : 11/10/2013Numarası : 2012/75-2013/441 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizilik görülmemesine göre davalı A.. R.. ve P.. Ltd.Şirketinin tüm, davalı Y.. Ltd.Şirketinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili müvekkilinin 16/12/1996-31/12/2011 tarihleri arasında sürekli olarak A.. R.. işyerinde değişik alt taşeronlarda temizlik elemanı olarak çalıştığını, değişik tarihlerde Y.. Temizlik Şirketinde ve en son 01/07/2011-31/12/2011 tarihinde P.. Şirketinde çalışmakta iken iş akdinin davalı alt işveren ve diğer davalı asıl işvreen tarafından sona erdirildiğini ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinin tahsilini istemiştir. Davalı Üniversite vekili davacı ile ihale makamı olan üniversite arasında hizmet akdi bulunmadığından husumet itirazında bulunduklarını, ödemelerin taşeron firmalar tarafından yapılması gerektiğini, davalı P.. Makine Sanayi Tic.Ltd.Şti. Vekili şirketlerinin ihale yolu ile işi aldığını, 01/07/2011-31/12/2011 tarihleri arasında sözleşme yaptığını, sözleşme bitiminde işi yeni ihaleyi alan S.İ.S Şirketi-S.. Şirketi ortaklığına devrettiğini davacının şirketlerinde çalıştığı sürede iş akdinin feshin sözkonusu olmadığını, ihaleyi yeni alan şirket tarafından işe başlatılmadığını, çalışma süresi ve işyeri devri gerereği kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmişlerdir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur. İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanununun 6 ncı maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlar açısından, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu oldukları aynı yasanın üçüncü fıkrasında belirtilmiş, devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır. Değinilen Yasanın 120 nci maddesi hükmüne göre, 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesi halen yürürlükte olduğundan, işyeri devirlerinde kıdem tazminatına hak kazanma ve hesap yöntemi bakımından belirtilen madde hükmü uygulanmalıdır. Anılan maddeye göre, işyerlerinin devir veya intikali yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli halinde, işçinin kıdemi işyeri veya işyerlerindeki hizmet akitleri sürelerinin toplamı üzerinden hesaplanmalıdır. Bununla birlikte, işyerini devreden işverenlerin bu sorumlulukları, işçiyi çalıştırdıkları sürelerle ve devir esnasındaki işçinin aldığı ücret seviyesiyle sınırlıdır. Somut olayda davacının 16/12/1996 tarihinden bu yana idare ile imzalanan hizmet alım sözleşmelerine ihale ile muhatap olan, dava dışı ve davalı alt işveren şirketlerin işçisi olarak idareye ait işyerlerinde temizlik elemanı göreviyle en son P.. Şirketi işverenliğinde istihdam edildiğini, 2012 yılı temizlik hizmetleri ihalesini alan S.İ.S. Şirketi-S.. Şirketi Ortaklığını ve davalı Üniversiteyi muhatap alan 02/01/2012 tarihli ihtarnamesinde iş sözleşmesinin imzalamaması nedeniyle iş akdinin sözlü olarak feshedildiğini, haksız fesih nedeni ile yasal haklarının ödemediğini bildirdiği, buna ilişkin tutanakların sunulduğu anlaşılmıştır. Buna göre davacı 16/12/1996-31/12/2011 tarihleri arasında davalı A.. R.. bünyesinde 30/06/2011 tarihine kadar Yıldırımlar Şirketinde, 01/09/2011-31/12/2011 tarihleri arasında P.. Şirketi işverenliğinde çalışmıştır. Son işveren P.. Şirketidir. İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren devir aldığı dönem ve kendi dönemi ile devir tarihindeki son ücret ile sınırlı olmak üzere sorumludur. 1475 sayılı Yasanın 14.maddesinin 2.fıkrasında devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden 4857 sayılı Yasanın 6.maddesinde sözü edilen devreden işveren için öngörülen iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplamalı ancak devreden işveren veya işverenler bakımından devir aldıkları süre ve kendi yanlarında geçen sürenin toplamı üzerinden devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir. Bu durumda Akdeniz Üniversitesi ve son alt işveren P.. Şirketinin tüm, kıdem tazminatından, ihbar tazminatından ve yıllık izin ücretinden Y..Temizlik Şirketi ise 30/06/2011 tarihine kadar olan hizmet süresine göre 30.06.2011 devir tarihindeki ücret ile sorumludur. Davalı Yıldırım Şirketi 30.06.2011 tarihine kadar olan hizmet süresi üzerinden 30.06.2011 tarihindeki ücret üzerinden kıdem tazminatından sorumlu olduğu, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacağından sorumlu olmadığı halde mahkemece tüm alacaklardan diğer davalılarla birlikte müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmuş olması bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı Yıldırım Ltd.Şirketine iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı P.. Ltd.Şirketine yükletilmesine, davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 12/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.