Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 577 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 14445 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Erbaa Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 22/05/2014Numarası : 2011/485-2014/167 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı kurumda itfaiye personeli olarak çalıştığını, 26.10.2011 tarihinde davalı kurum ile ilişiğinin kesildiğini, haftada 60 saat çalıştığını, hafta sonu çalışmaları olduğunu, dini ve milli bayramlarda da çalıştırıldığını, sosyal yardım alacakları olmasına rağmen ödenmediğini, davalı işyerinde Toplu İş Sözleşmesi bulunduğunu, bu nedenle alacaklarının TİS’e göre hesaplanması gerektiğini ileri sürerek fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve sosyal yardım alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının fazla mesaiye bırakılmadığını, itfaiye personelinin 24 saat çalışıp 24 saat dinlendirilmesini gerektirecek bir zaruret de bulunmadığını, gerekli personel sayısının İtfaiye Müdürlüğü bünyesinde mevcut olduğunu, davacının sosyal yardımlarının da ücret bordroları ile ödendiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tanık beyanlarına göre hesaplandığı belirtilmiştir. Davacı tanıklarından üçünün davalıya karşı davaları olduğu anlaşılmaktadır. Davalı işyeri bir kamu kurumu olup davacının çalışma saatlerini gösterir nöbet çizelgeleri, puantaj kayıtları vs. varsa davalı Belediye'den istenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken husumetli davacı tanıklarının beyanları esas alınarak karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Kabule göre de; davacı dava dilekçesinde 1.000,00 TL genel tatil ücreti talep etmiş, ıslah dilekçesinde ise talebini 2.531,44 TL artırdığını beyan etmiştir. Davacının ıslahla birlikte toplam talebi 3.531,44 TL olduğu halde mahkemece hüküm altına alınan genel tatil ücreti 3.618,69 TL’dir. HMK.nın 26.maddesi gereğince hakim taleple bağlı olup talepten fazlasına hükmedemez. Genel tatil ücretinin talep aşılarak hüküm altına alınması da doğru olmamıştır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.