Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5740 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 24122 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Adana 5. İş MahkemesiTarihi : 16/07/2013Numarası : 2012/443-2013/573 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı vekili, daha önce yıllık izin alacağına yönelik Adana 5. İş Mahkemesine açılan 2011/426 E. sayılı davanın henüz fesih gerçekleşmediğinden reddine karar verildiği, kararın temyizden vazgeçme nedeniyle kesinleştiği, öncesinde usulden ret edilen dava sırasında belirlenen yıllık izin alacağı yönünden icra takibi yaptıklarını, itiraz üzerine takibin durduğunu bildirerek itirazın iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının davalı ile dava dışı S.. Gıda Tar. Teks. Kim. Mad. San. Ltd. Şti. aleyhine açtığı işe iade davasında Adana 2. İş Mahkemesi 2010/752 E. sayılı davası ile işe iadesine karar verilmiştir. Kararın temyizi üzerine 9. Hukuk Dairesi 2010/48208-2011/3280 E.K. sayılı ilamıyla "Somut uyuşmazlıkta davalılardan Çukobirlik Genel Müdürlüğü Yağ Fabrikasında hammadde yokluğu nedeni ile üretim faaliyetini durdurmuş, mevsimlik işçilerin iş sözleşmelerini askıya almış, onarım işinde çalışan birkaç işçi dışında diğer işçilere ise ücretsiz izin vermiştir. Davalı kooperatif fesih bildiriminde üretim durmasına değil, Yağ Fabrikasının diğer davalı şirkete müştemilatı ile kiralanmasına dayanmıştır. Davalılar arasındaki kira sözleşmesi incelendiğinde, Yağ Fabrikasının diğer davalı şirketçe Çiğit, Soya, Ayçiçeği, Kanola, Hardal, Keten Tohumu vb. yağlı tohumların işlenmesi amacı ile faaliyette bulunmak üzere kiralandığı görülmektedir. Davalılar arasındaki kira sözleşmesi bir hukuk işlemi olup, İş Kanunu'nun 6. Maddesi anlamına devirdir. Yağ Fabrikasının ekonomik bütünlük olarak devredildiği sabittir. Sözleşmede işçilerle ilgili düzenlemeye yer verilmemesi, işyerinin müştemilatı ile devredilmesi, işyerinin devrini ve işçilerin devredene geçmesini engellemez. Zira Yağ Fabrikasının devralan şirketçe faaliyetine devam edileceği açıktır. Faaliyetin devamı içinde mutlaka iş gücüne ihtiyaç olacaktır. Devir tarihinde işyerinde veya bir bölümünde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçları ile birlikte devralana geçeceği açıktır. Davacının iş sözleşmesi devirden sonra devreden davalı Çukobirlik tarafından feshedilmiştir. Oysa açıklandığı gibi fesihten önce devirle davacı ve diğer işçilerin iş sözleşmeleri bütün hak ve borçları ile devralan davalı S.. Gıda Şirketine geçmiştir. Devralan davalı S.. Gıda Şirketi tarafından ise gerçekleştirilen yazılı bir fesih işlemi bulunmamaktadır. Salt devir iş sözleşmesinin feshi için geçerli neden teşkil etmez. Davacının iş sözleşmesi devirden sonra feshedildiğinden ve işyeri artık devralan şirketin işyeri olduğundan, davacının devralan işveren olan davalı Serinler Gıda Şirket işyerine işe iadesine karar verilmesi, devirden sonra fesheden ve dava açılmasına neden olan diğer davalı Çukobirlik Genel Müdürlüğünün ise İş Kanunu'nun 6/5 maddesi uyarınca işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretinden devralan işverenle birlikte sorumluluğuna karar verilmesi gerekir. Mahkemece sonuç itibari ile feshin geçersizliğine, davalıların işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretinden birlikte sorumluluklarına karar verilmesi isabetli ise de davacının devralan şirket işyerine işe iadesine karar verilmemesi, açıklanan gerekçe ile hatalı bulunmuştur." gerekçesi ile davacının S.. Gıda Ltd. Şti.'ne işe iadesine karar verilmiştir. Yukarıda alınan 9. Hukuk Dairesi'nin 2010/48208- 2011/3280 E.K. sayılı ilamından da anlaşılacağı üzere davalı ile dava dışı Serinler Şirketi arasında işyeri devri ilişkisi vardır. Davacının ise başlatılmadığı tarih itibariyle işveren dava dışı S.. Şirketidir. Feshe bağlı haklardan olan yıllık izin alacağından sorumluluk son işverene ait olduğundan, davalı hakkında açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 11/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.