Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 573 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19045 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : İstanbul 5. İş MahkemesiTarihi : 21/03/2013Numarası : 2012/311-2013/191 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı davalıya ait işyerinden 1475 sayılı Yasanın 14/1-5.maddesi gereğince ayrıldığını kıdem tazminatının ödenmediğini, ilamsız icra takibi yaptığını ancak takibin davalının itirazı üzerine durduğunu bildirerek takibe yapılan itirazın iptali ile takibin devamına, %40 icra-inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davacının 11.08.2011 tarihinde işyerinden ayrıldıktan birgün sonra başka bir işyerinde çalışmaya başladığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini ileri sürmüştür. Mahkemece davacının 24/04/2012 tarihinde işyerinden ayrıldıktan sonra 14/05/2012 tarihinde başka bir işyerinde çalışmaya başladığını yasadan kaynaklanan hakkını kötüye kullandığı amacının başka bir işyerinde çalışmak olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Taraflar arasında ki uyuşmazlık 1475 sayılı Yasanın 14/1-5.maddesi gereğince işyerinden ayrılan işçinin başka bir işyerinde çalışması halinde kıdem tazminatına hak kazanıp kazanamayacağı konusundadır. 4447 sayılı Yasanın 45. maddesi ile 1475 sayılı Yasanın 14. maddesinin birinci fıkrasına (5) numaralı bent eklenmiştir. Anılan hükme göre, işçinin emeklilik konusunda yaş hariç diğer kriterleri yerine getirmesi halinde kendi isteği ile işten ayrılması imkânı tanınmıştır. Başka bir anlatımla, sigortalılık süresini ve pirim ödeme gün sayısını tamamlayan işçi, yaş koşulu sebebiyle emeklilik hakkını kazanamamış olsa da, anılan bent gerekçe gösterilmek suretiyle işyerinden ayrılabilecek ve kıdem tazminatına hak kazanabilecektir. İşçinin işyerinden ayrılmasının yaş hariç emekliliğe dair diğer kriterleri tamamlaması üzerine çalışmasını sonlandırması şeklinde gelişmesi ve bu durumu işverene bildirmesi gerekir. Somut olayda davacı işçi yaş şartı dışında 15 yıl sigortalılık süresi, 3600 gün prim ödeme gün sayısını doldurarak 13.04.2012 tarihli SGK Başkanlığı yazısı ile birlikte 24.04.2012 tarihinde işverene verdiği dilekçe ile işyerinden ayrılmış, 14.05.2012 tarihinde başka bir işyerinde çalışmaya başlamıştır. Davacı kıdem tazminatına anılan yasal düzenleme gereğince hak kazanmıştır. Kıdem tazminatı için yasada başkaca bir şart öngörülmemiş olup, Anayasal bir hak olan çalışma hakkının kullanılmış olması hakkın kötüye kullanılmış olması şeklinde yorumlanamaz. M.K.nun 2.maddesinin somut olayda uygulanma olanağı bulunmadığından mahkemece davalının kıdem tazminatına hak kazandığı kabul edilerek bir karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.