Mahkemesi : Adana 4. İş MahkemesiTarihi : 29/04/2013Numarası : 2011/1075-2013/292 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı-karşı davacı B.. T..vekili ile davalı Devlet Demir Yolları Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, müvekkilinin davalı TCDD 6. Bölge Müdürlüğü'nün yemekhanesinde bulaşıkçı olarak 14/02/2009 tarihinden 27/09/2011 tarihine kadar çalıştığını, bu tarihte sebepsiz olarak işten çıkartıldığını, 07.00-20.00 saatleri arasında bazen saat 22.00'a kadar çalışarak fazla mesai yaptığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, ayrıca asgri geçim indirimi alacağının ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir. Davalı TCDD Genel Müdürlüğü vekili, davalı kurum ile diğer davalı şirket arasında yemek pişirim ve dağıtımı işi için hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, arada asıl-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının çalışmasının belirttiği süreden daha az olduğunu, hizmet alım sözleşmesine göre resmi tatil ve ramazan ayının sözleşme kapsamı dışında olduğunu, ücret bordrolarından davacının asgari geçim indiriminin ödendiğinin anlaşılacağını, çalışma saatlerinin de belirttiği şekilde olmadığını, davacının 27/09/2011 tarihinde 6 işçi ile birlikte izinsiz olarak işi bıraktığını, taleplerinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Davalı-karşılık davacı B.. Temizlik vekili, işyerini 27/09/2011 tarihinde kendisinin terk ettiğini, bu nedenle kıdem ihbar tazminatına hak kazanamayacağını, ustabaşı M.. K..'nın menüde cacık olmasına rağmen hazırlamadığını, davacı ile birlikte diğer işçilerin de işyerini terk ederek işvereni zor durumda bıraktıklarını, bu hususta tutanak düzenlendiğini, fazla mesai yaptığı iddialarının asılsız olduğunu, haftanın 5 günü çalıştığını, davalı şirket kamu kurumuna hizmet verdiğinden genel tatillerde de çalışılmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, talep edilen alacaklarla ilgili zaman aşımı itirazları olduğunu savunarak davanın reddini istemi, karşı dava olarak da işi bırakıp gittiğinden 200,00 TL ihbar tazminatının davacı-karşı davalı işçiden tahsilini talep etmiştir. Mahkemece toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu, davacı-karşı davalı işçinin iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğinin ispat edilemediği, bilirkişi raporunda hesap edilen alacaklarının bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı vekili davacının fazla mesai yaptığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık anlatımlarına göre davalı şirket bakımından haftalık 12,5 saat, davalı TCDD Genel Müdürlüğü bakımından ayda bir hafta için 2,5 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesap edilmiş, mahkemece hakkaniyet indirimi yapılarak alacaklar hüküm altına alınmış ise de, dosya içinde davacının imzası bulunan 2011 yılına ait devam çizelgeleri bulunmakta olup bunlar dikkate alınmamıştır. Fazla mesai ile milli bayram-genel tatil ücreti hesap edilirken önceliğin yazılı kayıtlara verilmesi gerektiğinden davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı 2011 yılı için bu çizelgelere göre belirlenmeli, kayda dayanan bu dönem bakımından hakkaniyet indirimi yapılmamalıdır. Çizelge bulunmayan dönem bakımından ise davalıların sorumlu olduğu fazla mesai süresi ve ücreti şimdiki gibi hesap edilmeli, bu dönem bakımından hakkaniyet indirimi yapılmalı, kayda dayanan ve dayanmadan dönemin toplamı ile çıkacak fazla mesai ücreti davalılar yararına oluşan kazanılmış haklar ihlal edilmeden hüküm altına alınmalıdır. Milli bayram ve genel tatil ücreti ise, az yukarıda belirtildiği üzere 2011 yılı için çizelgelere göre çalışılmış ise hesap edilmelidir. Çizelge bulunmayan istek dönemi bakımından ise, davalılar arasında yapılan Hizmet Alım Sözleşmesinin 9.maddesinde sözleşme süresi resmi tatiller ve Ramazan ayı hariç tutularak belirlendiğinden, bu günlerde çalışmanın taraflar arasında ayrıca yapılacak protokol ile kararlaştırılacağı hükme bağlandığından davalı asıl işverenin resmi bir kurum olduğu da dikkate alındığında soyut tanık beyanlarına göre alacağın hesap edilmesi hatalı olduğundan bu dönem için milli bayram ve genel tatil çalışma ücreti talebi reddedilmelidir. Yapılacak iş, yukarıda belirtilen bozma nedeni ile ilgili ek hesap raporu alıp tüm deliller ile birlikte değerlendirerek çıkacak sonuca göre karar vermektir. O halde davalılar vekillerinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı-karşı davacı B.. T.. ile davalı Devlet Demir Yolları Genel Müdürlüğüne iadesine, 11.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.