Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5529 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21442 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Düzce İş MahkemesiTarihi : 14/03/2013Numarası : 2012/155-2013/181 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine 2-Davacı, davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin, davalı işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının, iş akdinin ihale süresinin dolması nedeniyle sona erdiğini bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini ve işyerinde 3.lü vardiya sisteminin olması nedeniyle fazla mesai ve başka alçağının olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının iş akdinin haklı neden olamadan feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Somut olayda, davacının iş akdinin yeni ihaleyi alan şirket nezdinde devam edip etmediği hususu dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. İş akdinin yeni şirket nezdinde devam etmesi durumunda, iş akdinin feshinin sözkosunu olmayacağı bu nedenle feshe bağlı alacakların da talep edilmeyeceği gözönünde tutulduğunda, verilecek karar yönünden sonuca etkili olduğu bu nedenle bu durumun mahkemece etraflıca araştırılması gerektiği açıktır. Yine, davacı ve davalı, işyerindeki çalışma usulü konusunda farklı iddialarda bulunmuşlar ve mahkeme, 12 şer saatlik vardiya ile çalışmanın olduğu kabulüyle hesaplama yapan bilirkişi raporunu hükme esas almıştır. Sunulan puantaj kayıtları ise tamamen farklı bir düzenlemeye sahiptir. Bu nedenle işyerindeki çalışma usulünün net olarak tespiti ve fazla çalışma alacağının olup olmadığının belirlenmesi gereklidir. Mahkemece bu hususlarda eksik araştırma ile yazılı şekilde verilen karar hatalıdır. Kabule göre de, bilirkişi tarafından, davacının sadece izne ayrılan diğer güvenlik görevlileri nedeniyle fazla çalışma yaptığı kabul edilerek alacak hesabı yapıldığı, ancak davacının hiç yıllık izin kullanmadığı kabulü ile de davacı yararına yıllık izin ücreti hesabının yapılması karar içinde çelişki oluşturmaktadır. Bu durumda, diğer işçilerin yıllık izin kullanıp kullanmadıkları hususu netleştirip ona göre bir hesaplama yapılması gerekirken birbiri ile çelişen iki kabulle hem fazla mesai alacağı hem de yıllık izin ücreti alacağı hesabı yapılması hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 10/3/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.