Mahkemesi : İskenderun 1. İş MahkemesiTarihi : 24/01/2013Numarası : 2011/786-2013/56 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı , davalı iş yerinde çalışırken işveren tarafından iş yerine alınmamak suretiyle işten çıkarıldığından bahisle, kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının devamsızlık nedeniyle işten çıkarıldığını, tüm alacaklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından haklı bir nedenle sona erdirildiğinin davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının fazla çalışma yaptığı süre konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı dava dilekçesinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığına dair bir iddiada bulunmamıştır. Ancak mahkemece, davacının haftada 2 gün 08.00-18.00, 3 gün 08.00-20.00 ve cumartesi günü 08.00-16.00 saatleri arası çalışarak haftada 11,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulmuştur. Davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yapmadığı, bu nedenle bu tatil günlerinin dışlanması suretiyle fazla çalışma süresinin hesabının yapılması gerekirken, bu günler de dahil edilerek yapılan hesaplamaya itibarla yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalıya iadesine, 17/1/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.