Mahkemesi :İş MahkemesiDava Türü : AlacakYARGITAY İLAMITaraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini belirterek bazı işçilik alacaklarının tahsili talep etmiştir.Davalı vekili, davacının istifa ettiğini ve işverenden herhangi bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece; toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.Somut olayda; karar esas alınan bilirkişi raporunda dosya kapsamındaki delillere göre davacının 31.12.2011 tarihine kadar haftanın 5 günü günlük 08:30-20:00, Cumartesi günleri ise 08:30-17:30 saatleri arasında çalıştığı, günlük gereksinmeleri için bir saat ara dinlenmesi kullandığı kabul edildiğinde haftalık çalışmasının 5 gün x 11 saat = 55 saat + Cumartesi günü 8 saat = 63 saat ve bu süreden haftalık yasal çalışma süresi düşüldüğünde haftada 18 saat fazla çalışma yapıldığı sonucuna varılmıştır. Öncelikle bilirkişi raporunda günlük çalışma süresinin belirlenmesinde hata yapılmıştır. Şöyle ki; çalışma saatleri olarak kabul edilen 08.30 – 20.00 arası bilirkişinin tespiti gibi 12 saat değil 11.5 saat yapmaktadır. Ayrıca raporda yukarıda da belirtildiği üzere 11 saatten fazla çalışmalarda en az bir buçuk saat ara dinlenme düşülmesi gerekirken hata yapılarak ara dinlenme 1 saat düşülmüştür. Şu halde davacının 31.12.2011 tarihine kadar günde 11.5 saatten 5 gün çalışması bulunmaktadır. Bu süreden 1.5 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde günde 10 saat * 5 gün = 50 saat, ayrıca Cumartesi günleri 9 saat çalışma süresinden 1 saat ara dinlenme düşüldüğünde 8 saat, toplamda ise haftalık 58 saat çalışma süresine ulaşılır. Toplam çalışma süresi olan 58 saatten yasal çalışma süresi olan 45 saat düşüldüğünde davacının 31.12.2011 tarihine kadar haftada 13 saat fazla mesai yaptığı sonucuna ulaşılır. Yanlış hesaplama içeren rapora itibar edilerek karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 03/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.