Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 537 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19400 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Adana 6. İş MahkemesiTarihi : 18/04/2013Numarası : 2012/710-2013/210 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı iş akdinin davalı işverence sonlandırıldığını bildirerek ödenmeyen fazla çalışma, resmi tatil ve yıllık izin alacağının davalı işverenden tahsilini istemiştir. Davalı davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Anayasanın 141'nci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır. Kararın gerekçesi ile hüküm fıkrasının birbirine aykırı olmaması gerekir. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer belge ile kanıtlamalıdır. Somut olayda davacı yıllık izinlerini kullanmadığını bildirerek yıllık izin alacağı talebinde bulunmuş, mahkemece hükme esas alınan 20.02.2013 tarihli bilirkişi raporunda davacının 2.801,81 TL net yıllık izin alacağı hesaplanmış, mahkeme kararının gerekçesinde alacaklar netleştirilirken Damga Vergisinin eksik mahsup edildiğinden resen %0,75 Damga Vergisi tenzil edilerek davacının 2.498,85 TL net yıllık izin alacağı bulunduğu kabul edildiği halde hüküm fıkrasında yıllık izin alacağı hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmeyerek gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılmıştır. Yapılacak iş, yıllık izin alacağı ile ilgili bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar vermektir. Mahkemece yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz kararının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 17.01.2014gününde oybirliğiyle karar verildi.