Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4936 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21169 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi : Samsun 2. İş MahkemesiTarihi : 25/06/2013Numarası : 2011/652-2013/470 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı, davalı işyerinde Karadeniz Bölge Müdürü olarak çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından haklı neden olmaksızın sona erdirildiğinden bahisle fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının iş akdinin tazminatları ödenmek süratiyle sona erdirildiğini, kendisinin üst düzey yönetici olması nedeniyle tüm talep ettiği alacakların kendisine ödenen dolgun ücrete dahil olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının yaptığı fazla çalışma hafta tatili ve genel tatil çalışmalarının karşılığının aldığı aylık ücrete dahil olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir. Somut olayda, davacının, davalı işveren nezdinde 22.2.2005-29.11.2011 arası satış temsilcisi, 30.11.2011 tarihinden itibaren bölge müdürü olarak üst düzey yönetici olarak çalıştığı, ücretinin ise brüt 6.261,51 TL olup görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödendiği uyuşmazlık dışıdır. Üst düzey yönetici olan davacının, ilke kararı gereği mesaisini kendisi ayarladığından fazla mesai talep edemeyeceği göz ardı edilerek, davalının üst düzey yönetici olarak çalıştığı dönem dışlanarak fazla mesai alacağının hesabı gerekirken, tüm dönem yönünden talebin kabul edilmesi hatalıdır. 3-Davacının, genel olarak hafta tatillerinde çalışmadığı, ancak genel müdürlükten gelen "mailler" üzerine bu çalışmaların yapıldığının anlaşılmasına göre, sadece, dosyaya sunulan "maillerle" davacının ispat ettiği günler yönünden hafta tatili alacağı hesabı gerekirken hatalı değerlendirme ile tüm sezon yönünden hafta tatili alacağı hesabı yapılması hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 3.3.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.