Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4918 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26938 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Çaycuma 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 28/10/2013Numarası : 2008/102-2013/737 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2.Davacı vekili, davacının 05/12/1993-15/08/2007 tarihleri arasında çalıştığını, sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile genel tatil, fazla çalışma ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece feshin haksız olduğu yıllık izinlerin kullanıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının ücreti 05.02.2009 tarihli ilk raporda net 15,00 TL brüt 20,91 TL olarak tespit edilmiş ve hesaplamalar buna göre yapılmıştır. Davacı rapora itiraz etmemiş, davasını anılan rapor doğrultusunda 19.11.2009 da ıslah etmiştir. Mahkemece emsal dosya doğrultusunda ek rapor alınmıştır. 01.07.2013 tarihli ek raporda bilirkişi günlük ücreti brüt 23,00 TL esas alarak hesaplama yapmıştır. Davacı ilk bilirkişi raporundaki hesaplamaya itiraz etmemiş olmakla davalı yararına usulü müktesep hak doğmuştur. Mahkemece usulü müktesep hak ilkesi gereği ücretinin brüt 20,91 TL olduğu dikkate alınmadan, 23,00 TL üzerinden hesaplanan ek rapora göre karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 03/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.