Mahkemesi : Safranbolu Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla) Tarihi : 22/03/2013Numarası : 2012/229-2013/259 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı hazır giyim üretimi yapan işyerinde usta olarak çalıştığını, sözleşmenin haksız olarak işveren tarafından sonlandırıldığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddini istemiştir. Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın tamamen reddine karar verilmiştir. Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışması yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur. Fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışması yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir. Fazla çalışmanın ve ulusal bayram genel tatil çalışmasın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışması ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışması alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışması yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Somut olayda, hükme esas bilirkişi raporunda, davacının ez az 1gün hafta tatili kullandığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmanın hesaplamaya elverişli olarak ispatlanamadığı, fazla mesai açısından ise 2006-2009 yılları arası dönem için davacının imzalı bordrolarında fazla mesai tahakkukunun olması ve usta olduktan sonra ise haftanın 5 günü ara dinlenmeler düştükten sonra haftada 45 saat çalıştığından fazla mesaisinin olmadığı belirtilmiştir. Öncelikli olarak davacının usta olarak çalıştığı 2009-2011 yılları açısından bordrolarda fazla mesai yoktur ve davacı tanıklarının yanı sıra davalı tanıkları dahi davacının bu dönem fazla mesai yaptığını belirtmişlerdir. Bu nedenle mahkemece yapılması gereken bu dönem için tüm tanıkların beyanlarını birlikte değerlendirmek suretiyle davacının fazla mesai alacağını yeniden değerlendirmektir. Bu husus yerine getirilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Hafta tatili açısından ise, hem davacı tanıkları hem de davalı tanıklarının hafta tatilinde çalışma olduğu konusunda beyanları bulunmaktadır. Bu beyanlar değerlendirilmeksizin davacının her hafta 1 gün tatil yaptığının kabulü de isabetsiz olmuştur. Ulasal bayram ve genel tatili alacağı yönünden, mahkemenin bu alacağın davacı tarafından ispatlanamamış olması nedeniyle reddedilmişse de, davalı tanıklarının dahi milli bayramlarda çalışma yapıldığına dair davacı lehine beyanları bulunmaktadır. Bu beyanlar bir bütün halinde değerlendirilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 27.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.