Mahkemesi : Adana 3. İş MahkemesiTarihi : 21/02/2013Numarası : 2012/116-2013/73 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı .. Beton San. Ve Tic. A.Ş. vekilince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin ve hafta tatili alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davanın yetkisiz mahkemede açıldığını savunmuş ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, yetki itirazı konusunda herhangi bir karar verilmeksizin bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 5 inci maddesi uyarınca, iş mahkemelerinde açılacak her dava, açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikametgâhı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi, işçinin işini yaptığı işyeri için yetkili mahkemede de bakılabilir. Bunlara aykırı sözleşme geçerli değildir. İş mahkemesinin görevi kapsamında bulunan bir dava, dava tarihinde davalının ikametgâhının bulunduğu veya işçinin işini yaptığı yerdeki iş mahkemesi veya iş davalarına bakmakla görevli asliye hukuk mahkemesinde açılmalıdır. Türk Medeni Kanununun 19 uncu maddesi uyarınca, gerçek kişi yönünden yerleşim yeri, sürekli kalma niyetiyle oturulan yerdir. Gerçek kişi işverenin başka bir yerde yerleşmek niyetiyle oturduğu kanıtlanmadığı takdirde, kural olarak nüfusta kayıtlı olduğu yerin ikametgâh olarak kabulü gerekir. Aynı Yasanın 49 uncu maddesi gereğince, tüzel kişinin yerleşim yeri, kuruluş belgesinde başka bir hüküm bulunmadıkça, işlerinin yönetildiği yerdir. Yetkili mahkemenin belirlenmesinde önemli olan işin yapıldığı işyeri tanımına, 5521 sayılı Yasada yer verilmemiştir. İşyeri, 4857 sayılı İş Kanununun 2 inci maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre, işveren tarafından mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve olmayan unsurlar ile işçinin birlikte örgütlendiği birime işyeri denir. İşverenin işyerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen yerler (işyerine bağlı yerler) ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçlar da işyerinden sayılır. İşyeri, işyerine bağlı yerler, eklentiler ve araçlar ile oluşturulan iş organizasyonu kapsamında bir bütündür. Bir yer, ancak işin niteliği ve yürütümü bakımından işyerine bağlı bulunmaktaysa, o işyerinden sayılacaktır. İş veya toplu iş sözleşmesinin tarafları, davalının yerleşim yeri ve işin yapıldığı yer dışındaki bir mahkemenin yetkili olduğuna dair düzenleme yapmaları, 5521 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin emredici nitelikteki son cümlesi gereğince geçersizdir. İş mahkemesinin yetkisi kamu düzeni ile ilgili olduğundan, davalı tarafça süresinde yetki itirazı yapılmamış olsa bile, mahkeme tarafından bu husus kendiliğinden göz önünde bulundurmalıdır. Bir başka anlatımla hâkim, davanın her aşamasında yetki itirazını dikkate alabileceği gibi, kendisi de resen yetkisizlik kararı verebilir. Somut olayda; dosya kapsamından, davacının Mersin ili Erdemli ilçesinde bulunan tesiste çalıştığı anlaşılmaktadır. Davalı, şirket merkezinin Ankara ilinde olduğunu belirterek Adana Mahkemelerinin yetkisiz olduğunu iddia etmiştir. Mahkemece davalının söz konusu savunması konusunda herhangi bir araştırma yapılmaksızın ve yetki itirazı konusunda herhangi bir karar verilmeksizin, yargılamayı devamla sonuca gidilmiş olması hatalıdır. Yapılacak iş, davalının yetki itirazı konusunda, davalı şirketlerin Adana ili sınırları içinde faaliyette bulunan ve Ticaret Siciline kayıtlı şubesinin bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre Adana Mahkemelerinin yetkili olup olmadığı konusunda bir karar verilmesi gerekir. Mahkemece yetki itirazı konusunda bir karar verilmeksizin yazılı şekilde sonuca gidilmiş olması bozma nedenidir. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.