Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4706 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22379 - Esas Yıl 2014
İş MahkemesiDava Türü : Alacak Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilip incelemenin Yargıtayca duruşmalı olarak yapılması davalı A.. A.. vekili Av. ... tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 17.03.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı A.. A.. vekili Av. ... geldi. Davacı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü: 1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2.Davacı vekili, davacının 10.11.2014-2006 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesin haksız feshedildiğini iddia ederek ücret alacağına ilişkin yapılan takibe itirazın iptalini, %40 tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir. Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı daha önce açtığı Antalya 1. İş Mahkemesinin 2007/392 E.sayılı dosyasında Antalya 7. İcra Müdürlüğünün 2006/8783 sayılı takibe yönelik itirazın iptali ile 1000 EURO net ücret, 10000 EURO 2005 yılı prim alacağı, 14500 EURO brüt 2006 yılı prim alacağı, 4000 EURO net bakiye ücret alacağı üzerinden takibin devamına karar verilmiştir. Hükme esas raporda 2005 yılı için 28000 euro, 2006 yılı için 35333 EURO olmak üzere toplam 62333 EURO prim alacağı bulunduğu tespit edilmiştir. Davacı mevcut davada bakiye alacaklarının tahsilini talep etmiştir. İlk davada hüküm altına alınan talep sonrası 2005 yılı açısından davacının 18.000 EURO prim alacağı kaldığı sabittir. 2006 yılı açısından ise 14500 EURO icra takibi başlatılmış ve 34.333 EURO alacağı bulunduğu tespit edilmiş ise de hükme esas alınan raporda 2006 yılında dört ayda 8337,26 ton çamaşırın işlem gördüğü kabulüyle hesaplama yapılmış olup rapordan aslında 548,35 ton çamaşırın işlem gördüğü anlaşılmakla açık hesap hatası yapıldığı iddia edilmiştir. Maddi hataya hesaplama hatalarına dayalı raporun tarafları bağlayıcılığından söz edilemez. Mahkemece davalının tonaj konusunda açık itirazlarına rağmen hesaplama hatası değerlendirilmeksizin karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. 3. Davacı 04/05/2006 tarihli ihtarnamesi ile davalıyı temerrüde düşürdüğünü iddia etmesine rağmen ihtarnamenin tebliğ tarihi araştırılmaksızın “Takip öncesi temerrüt söz konusu olmadığından işlemiş faiz talebi yerinde görülmediği” gerekçesiyle işlemiş faiz alacağının reddine karar verilmesi hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.