Mahkemesi : Antalya 1. İş MahkemesiTarihi : 29/04/2013Numarası : 2012/154-2013/230 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili davacının davalı Belediye'nin asıl işverenliğinde çeşitli alt işverenler nezdinde en son davalı şirket işçisi olarak çalışmakta iken iş sözleşmesinin 2009 yılı Mayıs ayında feshedildiğini, son ücretinin brüt 850,00 TL olduğunu iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinin tahsilini talep etmiştir. Davalı Belediye vekili, davacının davalı şirketin işçisi olduğunu, husumet yöneltilemeyeceğini, davacının yeni dönem ihalesini alan şirkette çalışıp çalışmadığının araştırılması gerektiğini, davalı şirket vekili ise davacının asıl işvereninin esasında davalı Belediye olduğunu, davacının iş akdinin ihale süresinin bitmesi ile sona erdiğini, yeni ihaleyi alan şirkette çalışmaya devam ettiğini, son ücretinin 666,00 TL olduğunu bildirerek davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece yapılan yargılama sonucu toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiği, kıdem ve ihbar tazminatı tazminatına hak kazandığı, asıl-alt işveren ilişikisi içinde bulunan davalıların müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Hesaplamalara esas alınan ücret ihtilaflıdır. Davacı vekili davacının fesih tarihindeki ücretinin brüt 850,00 TL olduğu iddia etmiştir. Davalı şirket ise ücretinin 666,00TL olduğunu savunmuştur. Dosya içinde bulunan bordrolarda davacının fesih tarihindeki ücretinin brüt 666,00TL yani asgari ücret olduğu, ayrıca yol ve yemek ücreti ödendiği ve bu şekilde giydirilmiş ücretinin brüt 810,76 TL olduğu anlaşılmaktadır. Davacının SGK'na bildirilen prime esas kazançları da bu miktar ile uyumludur. Davacının şikayeti üzerine hazırlanan müfettiş raporunda tespit edilen ücret de aynıdır. Öte yandan davacının 2009 yılı Mayıs ayında bildirilen 1 günlük brüt ücreti 28,78 TL olup buna 1 günlük 2,15 TL yemek ve 4,43TL yol ücreti dahildir. Buna göre 2009 yılı Mayıs ayında SGK'na bildirilen 28,78 TL davacının 1 günlük çalışılan güne ait giydirilmiş ücreti olduğu halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda bunun 1 günlük brüt çıplak ücretmiş gibi değerlendirilerek aylık ücretinin taleple bağlı kalınarak brüt 850,00 TL olarak kabul edilmesi hatalıdır. Davacının fesih tarihindeki brüt çıplak ücretinin 666,00TL olması nedeni ile yıllık izin ücretinin bu miktardan; kıdem ve ihbar tazminatının ise giydirilmiş ücreti olan brüt 810,76 TL üzerinden hesaplanması gerekirken yukarıda özetlenen maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hazırlanan rapora göre karar verilmesi hatalı olmuştur. O halde davalılar vekillerinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı Belediye ile davalı ....Temizlik Pey.İnş.Taah.Tur.Gıda Tek.San. ve Tic. Ltd. Şti'ne iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.