Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4408 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18218 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi : Pazarcık Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 24/01/2013Numarası : 2012/12-2013/58 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine 2-Davacı, davalı işyerinde vaterfitil takıcısı olarak çalıştığını işverenin iş akdini 26.12.2011 tarihinde sonlandırdığından bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davacının yıllık izin sonrası işe gelmeyerek işi bıraktığını bu nedenle 28.2.2012 tarihinde çıkışının bildirildiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının iş akdinin, davalı tarafından haksız bir şekilde feshedildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı, davalı işveren tarafından 26.12.2011 tarihinde iş akdinin sona erdirildiğinden bahisle işçilik alacakları talebinde bulunmuş ise de; hizmet cetvelinde ve tanık beyanlarında davacının belirttiği 26.12.2011 tarihinde bir çıkış ya da fesih olduğuna dair bilgi olmadığı gibi, davacının dilekçesinde ve yargılama sırasında verdiği dilekçelerinde de bu konuda bir açıklama bulunmamaktadır. Üstelik, davacı adına 2012 yılı Ocak ve Şubat ayında bordro düzenlenmiştir. Ocak ayı bordrosunun karşılığının bankaya yatmış ve Şubat ayı bordosunun davacı tarafından imzalanmıştır. Hatta bilirkişi Ocak ayı ücretini yıllık izinden sayarak kabul etmiştir. Yine dosyada davalı tarafından sunulan 23.1.2012 tarihinden itibaren işe devamsızlık yaptığına dair bir adet işe davet ihtarı ile 28.2.2012 tarihinde de devamsızlık nedeniyle fesih evraklarının varlığı karşısında fesih tarihinin ve sebebinin davacı isticvap edilmek suretiyle açıklattırılması ve çıkacak sonuca göre feshin haklılığının ve kıdem ve ihbar tazminatının verilip verilmeyeceğinin ayrıca değerlendirilmesi gerekmektedir. 3-Her ne kadar davacı fazla mesai talebinde bulunmuş ise de, dinlenilen davacı tanıkların işyerinde kural olarak 3 vardiya halinde çalıştıklarını kabul ettikleri ve davacının fazla mesaisinin sadece hastalanan ve işe gelmeyen bir işçinin yerine çalışması halinde mümkün olduğunu bildirilmesine göre, davacının fazla mesai yaptığının usulünce ispat edilemediği anlaşılmış olup bu talebin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 24/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.