Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 436 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 15387 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Adana 4. İş MahkemesiTarihi : 14/05/2014Numarası : 2011/905-2014/321 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalının ...'taki ... Askeri üssünde 17/05/2005-08/10/2008 tarihleri arası çalıştığını, iş akdine işverence haksız olarak son verilmesine rağmen fesih sonrası hak ettiği alacakların ödenmediğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta ve genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, izin ücreti, asgari geçim indirimi ve çocuk yardımı alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı, husumet itirazı ile ve zamanaşımı savunmaları olduğunu, davalı şirketin tasfiye aşamasında bulunduğunu şirkete ait tüm defter ve kayıtların Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/223 Esas sayılı dosyasında olduğunu, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, ortakları aynı olan Royal Irak Şirketinde çalışmaya başladığını, bir alacağı var ise husumetin bu şirkete yöneltilmesi gerektiğini, haftanın 7 günü çalışma iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, kaldı ki davacıdan alacaklı olanın davalının kendisi olduğunu, bu haklarını saklı tuttuklarını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı tarafından iş akdinin haklı bir neden olmaksızın feshedildiği ancak kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğine ilişkin dosya kapsamında herhangi bir delil bulunmadığı, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı taraf delil listesinde Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/223 Esas sayılı dosya içeriği ve ekinde bulunan şirket defter ve kayıtlarını delil olarak göstermiştir. Bu dosya ve ekleri getirtilip incelenmeden eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harçlarının istek halinde taraflara iadesine, 22/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.