Mahkemesi : İskenderun 1. İş MahkemesiTarihi : 14/06/2013Numarası : 2012/439-2013/903 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Antakya organize Sanayi Bilgesi Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı Antakya Organize San. Bölge Müdürlüğünün aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine 2-Davacı, davalılar nezdinde güvenlik görevlisi olarak çalışırken ihale süresinin bitmesi nedeniyle iş akitlerinin haksız olarak sona erdirildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Davalı Antakya organize Sanayi Bilgesi Müd. davacının, ihale süresinin dolması nedeniyle iş akdinin haklı nedenle sona erdirildiğini, tüm haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Diğer davalı ile usulüne uygun tebligata rağmen davaya katılmamış cevap da vermemiştir. Mahkemece, davalının iş akdinin haklı nedenle sona erdirildiğini kanıtlayamadığı gerekçesiyle davacının davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir. Fazla mesai alacaklarının hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına dair kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belgeyle bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Günlük çalışma süresinin 11 saati aşamayacağı Kanunda emredici şekilde düzenlendiğine göre, bu süreyi aşan çalışmaların denkleştirmeye tabi tutulamayacağını ve zamlı ücret ödemesi veya serbest zaman kullanımının söz konusu olacağı kabul edilmelidir. Yine işçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez (m.69/3). Bu hal de günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın bir sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden haftalık 45 saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa da günde 7.5 saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Dairemizin kararı bu yöndedir. Fazla çalışma yönünden diğer bir yasal sınırlama da, İş Kanunu'nun 41 nci maddesinde yazılı olan fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamayacağı şeklindeki hükümdür. Ancak bu sınırlamaya rağmen işçinin daha fazla çalıştırılması halinde, bu çalışmalarının karşılığı olan fazla mesai ücretinin de ödenmesi gerektiği açıktır. Yasadaki sınırlama esasen işçiyi korumaya yöneliktir. Dairemizin kökleşmiş uygulaması bu yöndedir. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 Sayılı İş Kanununun 68 nci maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay'ca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda, güvenlik görevlisi olarak çalışan davacının tanık beyanlarına göre, bilirkişi tarafından 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme şeklinde bir nöbette gece, bir nöbette gündüz çalıştığı, fazla mesai hesabı yaparken 7,5 saat aşan tüm çalışmalarını fazla mesai kabulü ile gece nöbetleri yönünden haftalık 12 saat mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Ancak İş Kanununun 69.madde düzenlemesine göre gece çalışması saat 20.00-06.00 saatleri arasında kalan zaman dilimini ifade eder. Bu da 10 saatlik süredir 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile kalan 9.0 saat çalışma süresinden normal çalışma süresi olan 7.5 saatin çıkarılması sonrasında 1,5 saat fazla mesai yapılması mümkündür. Davacının 12 saat çalışma 24 saat dinlenme usulüne göre çalışmasında normal mesai süresi aşılmadığından sadece davacının gece çalışmalarından kaynaklanan günlük 1,5 saatlik fazla mesainin hesabı gerekirken haftalık 12 saat fazla mesai hesabı yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınması hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı Antakya organize Sanayi Bilgesi Müd. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, bu davalıya iadesine 21/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.