Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4282 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26197 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Pozantı Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 10/04/2013Numarası : 2012/144-2013/120 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü; Davacı vekili,davacının 05/06/2006-16/04/2012 tarihleri arasında çalıştığını, sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı dava dışı arkadaşı olan Erdal ile birlikte 16.04.2013 tarihinde tuttukları tutanak ile daha önceden müdürün kendilerine hakaret ettiğini, burun üzerine bel rahatsızlığı için istirahat aldıklarını, rapor bitiminde işe başladıkları mesai saatleri içerisinde müdürün kendilerine "istifa edip çıkın gidin" şeklinde ağıza alınmayacak kelimeler söylediğini, psikolojisinin bozulduğunu, "artık çalışma sebebi kalmadı" şeklinde yazı yazıp ayrıldıkları anlaşılmaktadır. Herkes kendi fesih sebebi ile bağlı olup davacının kıdem tazminatına hak kazanabilmesi için tutanakta söz ettiği hakaret olayının gerçekleştiğinin davacı tarafından ispatlanması gerekir. Dinlenilen davacı tanıkları A. A.., M.S.. ve F. Y..olaya ilişkin bilgileri olmadığını beyan etmişlerdir. Tanık Erdal ise davacı ile birlikte iş yerinden ayrılan kişi olup ayrılma nedeninin fazla çalışma, işten çıkarılma tehdidi, işin ağırlığı olduğunu beyan etmiştir. Davalı tanığı İ.C.. ise fabrika müdürü olan Ahmet’in davacı ve arkadaşına "çıkacaksanız çıkın yada devam edin" dediğini beyan etmiştir. Davacı kendisine hakaret edildiğini ispatlayamamıştır. Kıdem tazminatı talebinin kabulü hatalı olduğu gibi kendisi istifa eden, işçinin ihbar tazminatını isteme hakkı da bulunmamaktadır. Davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.