Mahkemesi : Isparta İş MahkemesiTarihi : 03/07/2013Numarası : 2010/82-2013/313 Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 18.02.2014 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı ... Göller Bölgesi Çimento San. ve Tic.A.Ş. vekili Av.G.Ö..ve karşı taraftan davacı M.. Ç.. vekili Av.C.K.. geldiler. Gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı vekili, davacının muhasebe müdürü olarak çalıştığını, şirket ana sözleşmesi hükümlerine göre şirket karının %5'inin memur ve müstahdemlere ikramiye olarak dağıtılması gerektiğini, ödenmeyen 2005 ve 2006 yılı faaliyet dönemlerinden kaynaklanan temettü farklarıyla ilgili dava açıldığını, açılan bu davanın kabulüne karar verildiğini ancak 2008 yılı faaliyet dönemi ile ilgili olarak 2009 yılında ödenmesi gereken ikramiyenin ödenmediğini belirterek temettü alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, TMSF tarafından şirkete el konulduğunu, davacının şirkete muhasebe müdürü olarak atandığını, davacının şirketin işçisi değil kamu görevlisi memur olduğunu, bu nedenle isteminin geçersiz olduğunu, 15/05/2009 tarihinde yapılan şirket genel kurulunda, personel temettüsünün dağıtılması konusunda yönetim kurulunun personel performans değerlendirmesine bağlı olarak ödeme yapacağının kararlaştırıldığını ancak davacı hakkında temettü alacağı ile ilgili herhangi bir karar verilmediğini, personel temettüsünün şirkette başarılı çalışmalar elde etmiş kişilere ödendiğini, davacının performansının iyi olmadığını, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece 2008 yılı faaliyet dönemine ilişkin 2009 yılında ödenmesi gereken temettü alacağının 36.000,00 TL olduğunun bilirkişi raporu ile anlaşıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacı hakkında memur ve müstahdemlere kar dağıtımına ilişkin ölçütler 2008 yılı değerlendirmesi raporunda performans değerlendirmesinin 100 tam puan üzerinden 3,125 olarak verildiği en yüksek puanın 16 olarak takdir edildiği yapılan değerlendirmenin sübjektif olduğu açıktır. Bu nedenle ilgili dönem performans kriterinin dikkate alınmasının gerçek sonuca götürmeyeceği açıktır. Bilirkişi davacının muhasebe müdürü olarak görev yaptığını kendisine en yakın müdür konumunda finans müdürü S. Ö..olduğundan ona ödenen 60.000,00 TL baz alınarak kıstelyevm esasına göre davacının temettü alacağını hesaplamıştır. Büyük bir işletmede finans müdürünün üst düzey yönetici konumunda olduğu, finans müdürünün muhasebe müdürünün üstü olup aynı derece ve kademede ücretlendirilemeyeceği dikkate alınmaksızın emsal kabul edilmesi hatalıdır. Kaldı ki temettü listesinde finans müdürü S.. Ö.. Ş.dem olarak 150.000,00 TL temettü alan kişiden sonra 60.000,00 TL gibi en yüksek temettü alan 2. kişi olup sonra gelen 3.kişi C. A..16.500,00 TL temettü almıştır. Mahkemece öncelikle dava konusu dönem kar dağıtım tablosu getirilerek temettü dağıtım esasına göre hesaplama yapılmalıdır. Bilirkişi raporunda ödemede uygulanan kriterlerin tespit edilemediğini belirttiğinden önceki yıllarda davacı ile yakın veya benzer seviyelerde temettü alan işçilerden bir kısmı baz alınarak, dava konusu dönemde bu kişilere ödenen temettü hesap yöntemi temettü listelerinden tespit edilerek, bu işçilere ödenen temettü ortalaması üzerinden denetime elverişli olacak şekilde kıstelyevm esasına göre rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile hüküm kurulması bozma sebebidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.