Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı hazine tarafından istenilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, dosyadaki belgeler okundu. Tetkik hâkiminin açıklamaları dinlendi, gereği görüşüldü;Kadastro sırasında 104 ada 20 parsel sayılı 560,68 m2 yüzölçümündeki taşınmaz devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olduğu belirtilerek davalı hazine adına tespit edilmiştir. Davacı ......, ....., ..... ....., miras yoluyla gelen hakka paylaşmaya ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmışlardır. Mahkemece davanın kabulüne, taşınmazın teknik bilirkişinin 24.11.2004 tarihli krokili raporunda (A) harfi ile gösterilen 186,89 m2 lik bölümünün davacı .... ..... ve paydaşları (B) harfi ile gösterilen 186,90 m2 lik bölümünün davacı ...., (C) harfi ile gösterilen 186,89 m lik bölümünün davacı ...... adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı hazine tarafından temyiz edilmiştir.Tespit gününde dava konusu 104 ada 20 parsel sayılı taşınmazın dava ve temyize konu uzman bilirkişi tarafından düzenlenen 24.11.2004 günlü haritada (A), (B), (C) harfleri ile gösterilen bölümleri üzerinde adlarına tescil kararı verilen zilyetleri davacılar yararına kazandırıcı zamanaşımı hükümlerine göre taşınmaz edinme koşullarının gerçekleştiği, mahkemece toplanan ve değerlendirilen delillerle saptanmıştır. Gerçek dava konusu 20 parsel sayılı taşınmazın davalı hazinenin temyize konu kesimlerinin "BASMALIK" tabir edilen hayvan gübresi ile saman vs. gibi maddelerin karıştırılarak ısınma ve benzer işlerde kullanılan ve "tezek" tabir edilen mahrukatın yapımında kullanıldığı dosya içeriğiyle belirlenmiştir. Taşınmazın temyize konu bölümleri üzerinde sürdürülen zilyetlik, iktisap sağlayan zilyetlik niteliğindedir. Delillerin değerlendirilmesi mahkemeye ait olup bu konuda yanılgıya düşülmemiş-tir. Bu nedenlerle ve hükümde gösterilen diğer gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün (ONANMASINA), hazineden ilam harcı alınmasına yer olmadığına, 26.12.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.