Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3813 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16440 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi : Bafra 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 24/01/2013Numarası : 2010/151-2013/12Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü.Davacı iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı, davanın reddini istemiştir.Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davalının iş sözleşmesinin haklı olarak sona erdirildiğini ispatlayamadığından davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacağı belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Yapılan yargılama neticesinde mahkemece davacının 01.10.1993-15.07.2008 tarihleri arasında davalı nezdinde çalıştığı kabul edilmiştir. Mahkemece mahkemenin 2012/689 Esas sayılı hizmet tespiti davasında kabul edilen süreleri esas alınmıştır. Hizmet tespiti davasında verilen kararın temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 2013/9469 Esasın da temyiz inceleme sırasını beklediği anlaşılmaktadır. Mahkemece bu davada verilen karar kesinleşmeden hizmet süresinin, ilk derece mahkemesinin vermiş olduğu karar esas alınarak hesaplanması hatalı olmuştur. Mahkemece yapılması gereken mahkemenin 2012/689 Esasında kayıtlı hizmet tespiti dosyasının sonucunu bekletici mesele yaparak çıkacak sonuca göre karar vermektir. Mahkemece bu husus yerine getirilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı tarafa iadesine, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.