Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3770 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17663 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi : Düzce İş MahkemesiTarihi : 28/02/2013Numarası : 2007/634-2013/144 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle dosya kapsamından davacının daha alt bir göreve verilmesi nedeniyle iş akdini kendisinin feshettiği, mahkemece iş akdinin işveren tarafından feshedildiği gerekçesi hatalı ise de bunun sonuca etkisi olmadığının anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, iş akdinin yurt dışına çıkmak için davacı tarafından feshedildiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı tarafça davacının istifa ettiğinin savunulduğu, ancak vasıflı eleman olarak çalışan ve uzun süre kıdemi bulanan davacının istifa etmesini gerektirir herhangi bir nedenin bulunup bulunmadığı, gerçek bir istifa iradesinin mevcut olup olmadığının irdelenmesi gerektiği, davacının uzun süre çalışmasının ardından işyeri dosyasında sebebi objektif ve somut olarak belirtilmeden daha alt bir göreve tayin edildiği, bu görev esnasında iken yönetici konumundaki bir takım kimselerle tartışmaların yaşandığı, davalı tanığının davacının performans düşüklüğüne dair beyanının dosyadan tespit edilemediği, bu haliyle 10 yıldan fazla kıdemi bulunan davacının "İşinden kendi isteğim ile ayrılmak istiyorum" şeklindeki yazılı beyanıyla işini bırakıp gitmesinin hayatın olağan akışına uygun olmadığı, davacının gerçek bir istifa iradesinin bulunmadığı, işveren tarafından haklı bir neden olmadan iş sözleşmesinin feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı dava dilekçesinde günde 45 dakika yemek molası ile iki kez 15’er dakika dinlenme molası verildiğini beyan etmesine rağmen hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının çalışma süresinden günde 1 saat ara dinlenmesi düşülmesi HMK’nın 26.maddesinde düzenlenen taleple bağlılık kuralına aykırı ve fazla mesai hesabında talep aşımı mahiyetinde olup mahkemece hesaplamada hatalı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.