Mahkemesi : Mersin 1. İş MahkemesiTarihi : 23/05/2013Numarası : 2012/292-2013/270 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde çalışırken iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, yaz saati uygulandığı dönemde 08:00-19:30, kış saati uygulamasına göre 08:00-18:30 saatleri arasında çalıştığını, 30 dakika öğle yemeği molası verildiğini, Cumartesi günleri 08:00-14:30, ayda bir pazar günü 10:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını, senede 4 kez 2'şer gün ilaç sayımı nedeniyle fazla mesai yapıldığını, dini bayramlarda bir gün çalıştığını, resmi bayramlarda sürekli çalıştığını, son brüt ücretin 830,00 TL olduğunu belirterek ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı, davacının fazla çalışma alacaklarını aldığının imzalı ücret bordroları ile sabit olduğunu, her gün değil nöbetçi olduğu günlerde fazla mesai yaptığ??nı, ayrıca her türlü alacağını aldığına ilişkin ibraname verdiğini, alacaklarının zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının yaz saatinin uygulandığı Nisan-Ekim döneminde 08:00-19:30 saatleri arasında 11,5 saat çalışıp 1,5 saat ara dinlenme ile haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı, diğer dönemde ise 08:00-18:30 saatleri arasında 10,5 saat çalışıp 1,5 saat ara dinlenme ile haftalık 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. .../.. Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise birbuçuk saat olarak verilmelidir. Bu itibarla davacının 10,5 saat çalıştığı dönem için ara dinlenmenin 1 saat yerine 1,5 saat olarak alınması sureti ile fazla mesai süresinin ve ücretinin hesaplanması hatalı olmuştur. O halde davacı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.