Mahkemesi : Kozan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 04/02/2013Numarası : 2011/339-2013/145 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, müvekkilinin 07.07.2009 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını,son aylık ücreti 1.300,00 TL olmasına rağmen davalı işverence 1.200,00 TL olarak ödeme yapıldığını, fazla mesai yapmasına, hafta tatili, dini ve milli bayram günlerinde çalışmasına rağmen karşılığının ödenmemesi nedeniyle iş akdinin 01.07.2011 tarihinde davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının müvekkili şirketin Adana Kozan'da bulunan iş yerinde kamyon şoförü olarak 14.07.2009- 04.07.2011 tarihleri arasında net 1.200,00 TL ücretle belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştığını, 30.06.2011-05.07.2011 tarihleri arasında iş verenden izin almaksızın ve iş verene haber vermeksizin 5 iş günü işe gelmediğini, bu nedenle iş akdinin 04.07.2011 tarihi itibariyle 4857 sayılı İş Kanununun 25-II-g maddesi uyarınca tazminatsız olarak feshedildiğini,talep ettiği alacakların ise ödendiğini savunarak haksız davanın reddi ile bildirim şartına uymayarak işi bırakması nedeniyle altı haftalık ihbar tazminatının davacıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre asıl dava yönünden davanın kısmen kabulüne, birleşen dava yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Somut olayda anılan alacaklar tanık anlatımlarına göre hesaplanmış, mahkemece fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarından hafta sonu için kullanılan izinler, ara dinlenme süreleri düşülmüş olduğu gerekçesiyle hakkaniyet indirimi yapılmaksızın bilirkişi tarafından hesaplanan miktar hüküm altına alınmıştır. Mahkemece davacının fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının tanık beyanı ile kanıtladığı gözetilerek makul bir indirim yapılması gerektiği düşünülmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. 3-Kabule göre de reddedilen alacak miktarı 750,00 TL olduğu halde davalı vekili lehine 440.00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 90,00 TL nispi vekalet ücretine hükmedilmiş olması da hatalı olmuştur. O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, fazla alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.