Mahkemesi : Giresun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 02/07/2013Numarası : 2013/68-2013/385 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2-Davacı TMO Giresun Şube Müdürlüğüne ait depolarda diğer davalı şirket ... Güv. Dan,Ltd..Şti. elemanı olarak çalıştığını fazla mesai yaptığını belirterek tazminat ve işçilik alacaklarının faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar vekilleri davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı , ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı, gece çalışmalarından dolayı fazla mesai alacaklarının doğru hesaplanıp hesaplanmadığı noktalarında uyuşmazlık söz konusudur. Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Somut olayda, dosyadaki imzalı ücret bordrolarının bir kısmında, fazla mesai ve genel tatil çalışması tahakkuku bulunmasına rağmen tahakkuk olan ayların hesap dışı bırakılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Öte yandan İşçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez (m.69/3). Bu hal de günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın bir sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden haftalık 45 saat olan yasal çalışma sınırı aşılmasa da gece çalışmasında 7.5 saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Somut olayda davalı işyerinde 20.00 - 08.00 saatleri arasında gece çalışması yapıldığı sabittir. Bilirkişi tarafından davacının haftalık 9 saat mesai yaptığı hesaplanmıştır. Ancak hesaplanan fazla mesai alacağından bir kısmı davacının 7,5 saati aşan çalışma süresi sebebi ile olduğu belirtilmiştir. Bu durumda haftalık 45 içinde kalan ve 7,5 saati geçen çalışma süresi sebebi ile hesaplanan bu fazla çalışmanın normal kısmını aylık ücret içinde işveren tarafından ödenmiştir Bu durumda davacının bu kısım yönünden %50 zamlı kısım alacağı hesaplanması gerekir. Mahkemece bilirkişiden bu yönleri kapsar şekilde denetime olanaklı rapor alınmak suretiyle fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine 10/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.