Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25392 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21284 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Havza Asliye Hukuk Mahkemesi(İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 24/07/2014Numarası : 2012/55-2014/360Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere, bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Davacı vekili, müvekkilinin 2003 yılından 2010 yılı Ekim ayına kadar davalı Belediye'de temizlik işçisi olarak çalıştığını, çalışmasının son 5 yılının ilk 3 yılından çöp toplama işinde şoförlük yaptığını, temizlik işyerini yaptığı son 10 yılın 5 yılında 27.05.2010-15/10/2011 dönemi hariç gündüz vardiyasında 8.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, cumartesi günü izin yaptığını, pazarları ise çalıştığını, 27.05.2010-27.05.2011 tarihleri arasındaki dönemde gece vardiyasında 20.00-05.00 saatleri arasında çalıştığını, gece çalışma ücretinin ödenmediğini, her yıl Mayıs ayında yapılan kutlamalarda 1 ay süre ile cumartesi-pazar dahil 20.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, sabah 8.00.da işe başlayıp 17.00.a kadar çalıştığını iddia ederek fazla çalışma, gece çalışma, hafta tatili, dini bayram ve milli bayram çalışma alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, temizlik işlerinde nöbetçi çizelgesi tutulduğunu, davacının bunun dışında çalışmasının olduğuna dair iddiaları kabul etmediklerini, gündüz vardiyası çalışma saatleri 08.00-16.00 arasında olduğunu, kutlama programının 1 hafta sürmesi nedeni ile davacının bu yöndeki iddialarının gerçek dışı olduğunu, zamanaşımı itirazında bulunduklarını beyanla davanın reddini istemiştir.Mahkemece, davacının 23.05.2003 tarihinde davalı Havza Belediyesi'nde çalışmaya başladığı, 03.11.2011 tarihinde bu işyerindeki çalışmasının sona erdiği, benimsenen bilirkişi Av.Suat düzenlemiş olduğu 29/10/2013 tarihli raporda, davacının alacak hesabının davalı belediyece ibraz edilen imza cetvelleri ve tanık beyanlarına göre yapılmış olduğu, yapılan hesaplamalar sonucu düzenlenen raporun hüküm kurmaya elverişli olduğu anlaşıldığından rapora itibar edildiği hesaplamalar yazılı delillere dayandığından hakkaniyet indirimi yapılmadığı, davacının brüt 3.520,66 TL fazla mesai, 3.770,73 TL ulusal bayram genel tatil ücreti ve 2485,86 TL gece çalışma ücreti ve 1148,04 TL hafta tatili ücret alacağı olduğu, sorumluluk zammı alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Mahkemenin hükme esas aldığı bilirkişi Suat Savaş tarafından hazırlanan raporda, çizelgeler dikkate alındığında davacının gündüz vardiyasında fazla mesai yapmadığı, ancak tanık beyanları ve görevlendirme yazıları dikkate alındığında her yıl Mayıs ayında düzenlenen etkinlikler nedeni ile Mayıs ayında 1 ay iki hafta 08.00-17.00 saatleri arasında 7 gün çalışarak haftalık 16 saat; iki hafta 08.00-19.00 saatleri arasında 7 gün çalışarak haftalık 30 saat fazla mesai yaptığı, ayrıca bu dönemde hafta tatillerinde çalıştığı, yine tanık anlatımları ve çizelgelere göre dini bayramlarda 1 gün haricindeki tüm tatil günlerinde mesai yaptığı, 20.00-06.00 saatleri arasında 8 saat gece çalışması nedeni ile gece çalışma ücretine hak kazandığı gerekçesi ile alacaklar hesaplanmıştır. Görüldüğü üzere davacının her yıl Mayıs ayında düzenlenen Atatürk'ü Anma ve Termal Turizm Festivali etkinlikleri kapsamında yaptığı fazla mesailer tanık beyanına dayanmaktadır. Bu bağlamda görevlendirme yazılarının davacının hangi saatler arasında çalıştığını içermemesi ve tüm hesap dönemini kapsamaması nedeni ile yazılı delil olarak kabul edilmesi mümkün değildir. Hal böyle olunca fazla mesai ücretinden hakkaniyet indirimi yapılmaması hatalı olmuştur.Fazla mesai ile ilgili başka bir husus ise festival döneminde iki hafta 08.00-17.00 saatleri arasında, iki hafta ise 08.00-19.00 saatleri arasında 7 gün çalışıldığı belirtilerek ara dinlenme süresinin mahsubu ile iki hafta 8x7=56-40=16 saat ve sonraki iki hafta 10x7=70-40=30 saat üzerinden fazla mesai hesaplanmıştır. Görüldüğü üzere Toplu İş Sözleşmesi hükümleri uyarınca hafta tatilinden sayılan cumartesi ve pazar günlerindeki çalışmalar bir yandan fazla mesai olarak kabul edilmiş iken, hafta tatilinde de cumartesi günleri için ilave 1 (bir) yevmiye ve pazar günleri için ilave 2 (iki) yevmiye üzerinden hesaplanmak sureti ile hem hafta tatilinde hem de fazla mesaide dikkate alınmıştır. Bu itibarla cumartesi-pazar günlerindeki çalışmanın 8 saati aşan kısmı fazla mesai süresine eklenmeli ve çıkarsa fazla mesai ücreti hesaplanmalıdır.Hafta tatili alacağı bakımından bu alacak da sadece festival dönemi için hesaplanmış olmakla az yukarıda fazla mesai bölümünde belirtilen gerekçelerle yazılı delile değil de tanık anlatımlarına dayandığından uygun oranda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır.Aynı şekilde milli bayram ve genel tatil çalışmalarının da yazılı delille yani çizelgelere dayanmayan kısmı da ayrıştırılarak uygun oranda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır.3-Davacı lehine gece çalışma ücreti 01.09.2011 (raporda sehven 2011 yazılmış ise de 2010 olduğu anlaşılmakla)-01.09.2011 tarihleri arasında dönem bakımından 20.00-06.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek 8 saat üzerinden hesaplanmıştır. Ancak bilirkişinin hesaplamada esas aldığı çizelgelerde davacının 20.00-04.00 saatleri arasında çalıştığı görülmektedir. Bu nedenle davacının 1 saat ara dinlenme ile 7 saat gece çalıştığı kabul edilerek bu dönem için 7 saat üzerinden gece çalışma ücreti hesaplanmalıdır.Yapılacak iş, yukarıda yazılı şekilde denetime elverişli hesap raporu almak ve bir değerlendirmeye tabi tutarak çıkacak sonuca göre karar vermektir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 15.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.