Mahkemesi : Silifke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi(İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 26/09/2014Numarası : 2013/671-2014/491Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davalı S.. B.. vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere, bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,2-Davacı vekili, davacının 14/03/2009-04/04/2012 tarihleri arasında kesintisiz olarak davalı S.. B..na ait Silifke Devlet Hastanesi'nde temizlikçi ve hastabakıcı olarak çalıştığını, 04/04/2012 tarihinde haksız olarak işten çıkarıldığını, müvekkilinin asıl işyerinin Silifke Devlet Hastanesi olduğunu, ücret olmak üzere bir çok haksızlığa uğradığını, fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı Bakanlık vekili, davalı S.. B.. ile davacı arasında her hangi bir hizmet sözleşmesi olmadığını, dava konusu uyuşmazlıkta idarenin ihale makamı olduğunu, sözleşmenin idare ile diğer şirketler arasında yapıldığını, bu nedenle şirkette çalışan bir işçinin alacağından ihale makamının sorumlu olmayacağını, alacağın zamanaşımına uğradığını beyanla davanın reddini istemiştir.İhbar olunan şirket davaya cevap vermemiştir.Mahkemece davacının temizlikçi-hastabakıcı olarak çalıştığı, davalı Bakanlık ile dava dışı şirketler arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu, davacının kıdem tazminatı ile bilirkişi raporunda hesap edilen diğer alacaklarının bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davacı vekili, davacının milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuş, mahkemece tanık beyanlarına göre hesap edilen alacak hüküm altına alınmış ise de, dosya içindeki bordroların bir kısmında 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos, 29 Ekim gibi milli bayram ve genel tatil günleri için zamlı tahakkuk yapıldığı görülmektedir. Bu nedenle hesaplama dönemi içindeki bordroların tetkiki ile zamlı milli bayram ve genel tatil tahakkuku bulunan aylar hesaplamalarda dışlanmalıdır.3-Davacının hiç yıllık izin kullanmadığı kabul edilerek hizmet süresine göre 42 günlük yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır. Ancak dava dilekçesine ekli Bölge Çalışma Müdürlüğünce hazırlanan rapor içeriğindeki listede davacının da isme mevcut olup 14 gün yıllık izin kullandığı yazılıdır. 4857 sayılı Yasa'nın 92.maddesine göre aksi sabit oluncaya kadar geçerli olan bu rapor tümü ile getirtilerek incelenmeli ve davacının 14 gün yıllık izin kullanıp kullanmadığı belirlenmeli, sonuca göre yıllık izin ücreti hüküm altına alınmalıdır. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, 15.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.