Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 229 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16374 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi : Bafra 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 29/11/2012Numarası : 2011/110-2012/480 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılardan Pak Ltd. Şirketi tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine. 2.Davacı vekili, davacıların murisi S... C..'in 10/04/1992-13/01/2011 tarihleri arasında davalı şirketlere bağlı olarak kesintisiz çalıştığını, son işvereninin davalı İlk T.. P.. Oto. Gıda San. Tic. Ltd. Şti. olduğunu, murisin 03.01.2011 tarihinde vefat ettiğini iddia ederek ücret, yıllık ücretli izin, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı İ..-T. P..Oto. Gıda San. Tic. Ltd. Şti., murisin 09.03.2000 tarihinde çalışmaya başladığını, alacakların zamanaşımına uğradığını, davalı P.. P... Ürn. Gıda ve İnş. San. Ltd. Şti, murisin 08.03.2000 tarihinde müvekkili şirkette çalışmasının son bulduğunu, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğradığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir. Mahkemece alacaklardan son işveren İlk-Tur Şirketinin sorumlu olduğu gerekçede açıklanmasına rağmen alacaklardan müştereken ve müteselsilen davalıların sorumluluğuna karar verilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297 nci maddesi uyarınca, mahkeme kararlarının; Tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri içermesi, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi zorunludur. 6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine göre “Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” Hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre de aykırıdır. Yukarıda belirtildiği üzere gerekçeli kararda mahkemece alacaklardan sadece İlk-Tur Şirketinin sorumlu olduğu belirtilmesine rağmen, hüküm fıkrasında her iki davalının sorumluluğuna hükmedilmiştir. Kararın gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında çelişki bulunduğundan, bu durum 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve 6100 sayılı yasanın HMK.nun 298/2. maddesine aykırı olduğundan hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı Pak Ltd. Şirketinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı Pak Ltd.Şirketine iadesine, 14.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.