Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde 03.09.2012- 09.09.2013 tarihleri arasında paketleme elemanı olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı 11.10.2013 havale tarihli dava dilekçesinde bazı işçilik alacaklarının yanı sıra hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Mahkemece kurulan hükmün gerekçesinde davacının milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı ve genel tatil ücretinden %30 hakkaniyet indirimi yapıldığı da belirtilmiştir. Buna rağmen kararın hüküm fıkrasında hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları hakkında olumlu veya olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. Oysa 6100 sayılı HMK'nun 297/2. maddesinde “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” hükmü düzenlenmiş olup, buna göre hakim önüne gelen bir davada, dava dilekçesinde talep edilen her bir alacak hakkında olumlu veya olumsuz bir karar vermek zorundadır. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin davacı tatrafından dava dilekçesi ile talep edilen hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları hakkında olumlu veya olumsuz bir hüküm kurulmamış olması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.