Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22000 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13850 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : Orhangazi 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)Tarihi : 09/04/2014Numarası : 2011/394-2014/255 Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde 06.09.2006-21.05.2011 tarihleri arasında pompacı olarak çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından bazı işçilik alacaklarının ödenmediği gerekçesi ile işi bırakmak suretiyle feshedildiğini bildirerek kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Yargılama esnasında dava konusu alacakların hesaplanması için dosya birden çok defa bilirkişiye tevdi edilmiş olup, bunun sonucu olarak da dosyada birden çok bilirkişi raporu bulunmaktadır. Mahkeme davacının davasını ıslah etmemesine göre taleple bağlı kalarak alacakların bir kısmının kabulüne karar vermiştir. Fakat mahkeme gerekçeli kararında dosyada bulunan bilirkişi raporlarından hangisinin hükme esas alındığı bildirmediği gibi alacakların neye göre kabul edip neye göre reddettiğini de gerekçelendirmemiş olup, bu nedenle karar tarafların temyiz nedenleri çerçevesinde denetlenememiştir. 6100 sayıl?? HMK.'nun 297. maddesinde gerekçeli kararda bulunması gereken hususlar belirtilmiş olup, mahkemece bu hususlara dikkat edilmeksizin denetime elverişli olmayacak şekilde hüküm kurulmuş olması hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 03.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.