Mahkemesi :İş MahkemesiDava Türü : Alacak Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 2006 yılından 2012 yılı Aralık ayı başından fesih tarihine kadar fırın ustası olarak kesintisiz çalıştığını, yaz aylarında 09:00-21:00, kış aylarında 09:00-20:00 saatleri arası çalıştığını, 1 kere cenazesi dolayısı ile 7 günlük izin kullandığını, dini bayramlar dışında hiçbir tatil gününde izinli olmadığını, yıllık izin kullanmadığını, cumartesi ve pazar günleri çalıştığını, fazla çalışma ücreti almadığını, iki haftaya 1 gün izin kullandığını, bu günlerde de yevmiyesinin kesildiğini, davalının davacının abisini çağırarak 11.000,00 TL tazminat teklif ettiğini, uzlaşma sağlanamadığını, davalının dava açılacağını öğrenince 27.11.2012 tarihli ihtarnameyi gönderdiğini, davacının ihtarnameye inanarak işbaşı yapmak için gittiğini ancak işe alınmadığını, kovulduğunu, ihtarnamenin samimi olmadığının anlaşıldığını iddia ederek davacının 2006 Nisan ayından 2012 Aralık ayına kadar kesintisiz çalıştığının tespiti ile kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, genel tatil, fazla mesai ücreti ve çalışmadığı sürede doğan alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının iş akdinin yeni iş bulup o işe başlaması sebebi ile sona erdiğini, 27/11/2012 tarihinde mazeretsiz olarak işi bırakıp gittiğini, mazeretsiz olarak işe gelmeyen davacı hakkında tutanak tutulduğunu ve ihtarname gönderildiğini, davacının 01/07/2011 tarihinden beri davalı işyerinde çalıştığını beyan ederek davanın reddini istemiştir. Mahkemece bilirkişi ek hesap raporunun 3. seçeneği esas alınarak davacının 01.02.2008- 30.11.2012 tarihleri arasında 4 yıl 10 ay kesintisiz olarak çalıştığı, davalı işverenin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ispat edemediği, bu şekilde davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, yıllık izninin kullandırılmadığı, milli bayram ve resmi tatillerde çalıştığı, haftada 18 saat fazla çalışmasının olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Fazla mesai ücreti ihtilaflıdır. Mahkemece dosya içeriği, dinlenen tanıkların beyanları, işyerinin ve yapılan işin mahiyeti dikkate alındığında davacının fazla mesai ücret alacağının hüküm altına alınması yerinde olmuştur. Ancak davacı vekili dava dilekçesinde kış aylarında davacının 9.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını beyan ve kabul ettiği halde, talep aşılarak yaz- kış 09.00-21.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü ile fazla mesai ücretinin hesap edilmesi ve bu rapora göre karar verilmesi hatalı olmuştur. O halde davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.